108
జగత్తు గలిగె. అందు సత్త్వరజస్తమో ( గుణాత్మకులమైన విష్ణుండును హిరణ్య గర్భుండ నైన యేనును రుద్రుండును గలిగితిమి.) అందు సృష్టి జనన కారణుండైన చతుర్ముఖుండు పుట్ట, వానివలన దక్షాదులగు ప్రజాపతులు దొమ్మండ్రు గలిగిరి. అందు భవత్ప్రముఖులైన సనక సనందాది యోగీంద్రులును, నాగలోక నివాసులైన వాసవాదులును, ఖగలోక పాలకులగు గరుడాదులను, నృలోకపాలకు లగు మనుమాంధాతృ ప్రభ్రుతులును, రసాతలలోకపాలకు లగు ననంత వాసుకి ప్రభ్రుతులును, గంధర్వ సిద్ధ విద్యాధర చారణ సాధ్య రక్షో యక్షోరగ నాగలోక పాలురును, మఱియు ఋషులును, పితృదేవతలును, దైత్య దానవ భూత ప్రేత పిశాచ కూశ్మాండ పశు మృగాదులు నుద్భవించిరి. ఇట్టి జగ త్ప్రథమోద్భవంబు మహత్తత్త్వసృష్టి యనంబడు. ద్వితీయం బండ సంస్థితం బనం దగు. తృతీయంబు సర్వభూతస్థం బన నొప్పు. అందైశ్వర్య తేజోబల సంపన్నులైన పురుషులు సర్వాత్ముండైన నారాయణుని యంశసంభవులుగా నెఱుంగుము. అ ప్పుండరీకాక్షుని లీలావతారంబు లనంతంబులు, తత్కర్మంబులు లెక్కవెట్ట నెవ్వరికినలవి గాదు. ఐనను నాకుం దోఁచినంత నీ కెఱింగించెద. వినుము. ( 112 )
ఉ. అన్య కథానులాపము లహర్నిశమున్ వినునట్టి సత్ర్కియా
శూన్యములైన కర్ణముల సూరిజన స్తుత సర్వలోక స
న్మాన్యములై తనర్చు హరి మంగళ దివ్యకథామృతంబు సౌ
జన్యతఁ గ్రోలుమయ్య ! బుధసత్తమ ! యే వివరించి చెప్పెదన్. ( 113)
వ. అరి పలికి నారదుం జూచి మఱియు నిట్లనియె. ( 114 )
అధ్యాయము - 7
మ. కనకాక్షుండు భుజా విజృంభణమునన్ క్ష్మాచక్రముం జాఁపఁ జు
ట్టిన మాడ్కిన్ గొనిపోవ యజ్ఞమయ దంష్టృ స్వాకృతిం దాల్చియ
ద్దనుజాధీశ్వరుఁ దాఁకి యబ్ధినడుమన్ దంష్టృహతిం ద్రుంప ధా
త్రిని గూలిన్ గులిశాహతిం బడు మహాద్రిం బోలి యత్యుగ్రతన్. ( 115 )
వ. మఱియును యజ్ఞావతారంబు విను మని యిట్లనియె. ( 116 )