59
సీ. ఓడక నాముందు నిక సారమేయంబు మొఱుఁగుచు నున్నది ఘోర యెత్తి
తయాదిత్యుఁ డుదయొంప సభిముఖియై నక్క వాపోయె మంటలు వాతఁ గలుగ
మిక్కిలు చున్నవి మెఱిసి గవాదులు గర్దభాదులు దీర్చి క్రందుకొనియె
నుత్తమాశ్వములకు నుదయించెఁ గన్నీరు మత్తగజంబుల మదము లుడిగెఁ
ఆ. గాలుదూతభంగి గవిసెఁ గపోతము మండ దగ్ని హోమ మందిరములఁ
జుట్టుఁ బొగలు దిశల నారిది నాచ్చాదించె, ధరణి మాసెఁజూడు ధరణి గదలె. (1-335)
క. వాతములు విసరె రేణు, వ్రాతము లాకసముఁ గప్పె వడి నుడిగొని ని
ర్ఘాతములు వడియె ఘనసం, ఘాతంబులు రల్త వర్ష కలితము లయ్యెన్. (1-336)
క. గ్రహములు పోరాడెడి నా, గ్రహములు వినఁబడియె భూతకలకలముల, దు
స్సహములగుచు శిఖికీలా, వహములక్రియఁ, దోఁచె గగన వసుధాంతరముల్. (1-337)
క. దూడలు గడువవు చన్నులు, దూడలకును గోవు దుగ్ధము, లౌడలం
బీడలు మానవు, పశువులఁ, గూడవు వృషభములు దఱిపికుఱ్ఱల నెక్కున్. (1-338)
క. కదలెడు వేల్పుల రూపుల, పదలెడుఁ గన్నీరు వానివలనం జెనటల్
వొదలెడిఁ బ్రతిమలు వెలి, జని, మెదలెడి నొకొక్క గుడిని మేదిని యందున్. (1-339)
క. కాకంబులు వాపోయెడి, ఘాకంబులు నగరఁ బగల గుండ్రలు గొలిపెన్
లోకంబులు విభ్రష్ట, శ్రీకంబుల గతి నశించి శిథిలము లయ్యెన్. (1-340)
మ. యవ పద్మంకుశ చాప చక్ర ఝష రేఖాలంకృతం బైన మా
ధవు పాదద్వయ మింక ముట్టెడు పవిత్రత్వంబు నేఁ డాదిగా
నవనీకాంతకు లేదువో ! పలుమఱు న్నందంద వామాఝక్షి బా
హువు లకంపము నొందుచుండు, నిల కే యుగ్రస్థితు ల్వచ్చునో ! (1-341)
న. మఱియు మహోత్పాతంబులు పెక్కులు పుట్టుచున్నయని. మురాంతకుని వృత్తాంతంబు వినరాద. అని కుంతీసుతాగ్రజుండు భీమునుతో విచారించి సమయంబున. (1-342)
