పుట:Soota-puraanamu(Thripuraneni ramaswamy chowdary).pdf/520

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుటను అచ్చుదిద్దలేదు

________________

చతుర్థా శ్వాస ము అధవదలయ్యె నాద్రదుకు నాహవభూమికి నీవురాఁగ నీ యెదుటను నక్షేత్రాడు బిగించి శకంబుమ వింటఁడొ నే మ్మది గురితప్ప కేయఁగల మాపటిమేక్కఁడు గలవాఁడె యీ పదిపది నాల్గలోకముల ? వట్టిదిగాదె జయంబు నాకిఁకన్ ? ఇంతటిశాలీలేక కణ ఒడ్ తువఁటన్న మేము మా వంతును దంచి పెట్టమని పట్టును దిట్టగఁటోము వారు మ మ్మెంతలు చేసినా యు చెల్లి నెంగపె నీవు నాత 2 మే మీంతకు బీదవానియేకద ! యిట్టుల పేక్ష సేయుటల్ చెప్పెద నేఁడు రాజులకుఁ జొచ్చెరఁటోందిఁక వీళ్ళకంచు నా తప్పిదమున్ క్షమించి యొక డారివి జూపకయున్న వారలన్ ముప్పులపాలు సేయఁగల మూడ్డఁడఁగాను మహానుభావ ! నా కిప్పుడు తోఁచదేమియును నీవొక రిని జూపి పంపవే తాతపుసీపు చిన్న పడే భౌతగతించిన భాళిచేత నీ చేతులమీఁదఁ బెంచితివి చేతముచల్లఁగ నీవునేఁడో యా చేతులమీదఁ జం పెడవె, చిత్తమువచ్చినట్లు చేయు మీ చేతులు మోడ్చి భక్తిమెయిఁ జేతును జోతలఁఓన్న పిమ్మటన్ ముసిముసి నవ్వునవ్వుకొనీ మోము వికారముఁ దోపనీక నం తసపడి జాహ్నవీసుతుఁడు ధర్మజాతో విటుపల్కె నర్థదో త్ర సమయమందు నొంటరీగ రాఁదగునే పర పైన్యమధ్యమం దేనగు గుడారముల్ చొరఁగ నేటికిఁజేసితివీయకార్యమున్ కూడుగుడ్డలనిచ్చి కాపాడుచుండె నేఁటిదాక దుర్యోధనుఁడేటిమాట ! ధర్మ మో యధర్మమ్మొ యుద్ధంబుఁజేయ బూనితిని వావిపక్షంబు వొమ్మటంచు 147