________________
నూత న రాణము కడుపుచిచ్చార్చుకొనుటకై కందమూల ముల మేసవి నీరుఁ దెగదాని పొట్టనిండ బొద్దులను బుచ్చుచున్న మా బోంట్లకమ్మ! పరులఁ జంపఁ జేరాడు నే పాపమనకి? గొబ్బునఁ బర్ల కాల కడకుంజని వారల బృచ్చ సేయ నీ బ్బిని దోంగపోటున గతాసుని జేసిన పోరలున్న చో దబ్బలాడకుండఁగ యథార్థము నీ కెఱిఁగింతురమ్మ యి ట్రబ్బరపోయినందునఁ బ్రయోజనముండు నె? యంచుఁ దెల్పఁగన్ వస్తుతనంబుచే నడుము నంగిన దేహము తూలుచుండఁగా సగ్గము"ని శోకమున నంగములన్నియుఁ గంపమొందఁగా నెగ్గు లెఱుంగనట్టి తన తీయగచాట్లు మటి లైనంచునున్ గగ్గుచుఁబోయే శూర్పణఖ కారులుదూరెడి పర్ణశాలకఠిన్ . నీతతోడఁగూడీ శ్రీరామచంద్రుడు నుద్దులాడుచున్న చోటిక ఆగి చుప్పనాళ తొంగి చూడఁగాఁ గని పెట్టి సీతనవ్వె నొక్క. చెనఁటి నవ్వు. శూర్పణఖ, సీత వెడనవ్వు చీరికింగొనక శ్రీరాము నుద్దేశించి ఈవిర లెవ్వరో రెజండగ; వరమతపోనిరతుల డును, జీవహింసాదరాజ్ముఖుండును, నా యేక వుత్రుండును" నగు జంబుకుమారుండు త్రుటితమస్తకుండై ధరంగూలియున్న 140.
