________________
తృ ఉ యా శ్వా శ ము కొడుకు గానఁబడఁడు కోడుకున్న వంశంబు' కుప్పగూరగౌఁగఁ గూలియుండెల జట్టుప్రక్క పొలము శోధింప మొదలిడె గుండె కొట్టుకొనఁగఁ గొడుకుకొజకు అటునిటు చూచుచున్న సమయంబునఁ దేజనమధ్యమందును తటపటుశోకముంగొలుపఁగాఁగనుపించెను మొండే మొక్కచో కొటబొట కంటి వెంటఁబడి బొట్టులు " గా రేను నేక శారగా వీటతట మైన డెందమున "వేంగలియైచ నె నేమి చెప్పుదున్ కొడుకు శవముమీఁదఁ గూలియకోశించి తలను మోదుతోంచుఁ దల్లియపుడు గోడుగోడుమంచు గొంతెత్తి సలపించి చేయడం లేక చివర కేడువుడిగి పక్క(దసర్పునట్టి మునిపల్లెకుఁ బోయి యి దేను పాపమో. యుకడగించిపోయే నెవఁడో కదుష్టుఁడు నాకుమారునో యాకివుఁ డెవ్వఁడో తెలుపకుండిర లేని త్వదీయ జీవముల్ దక్కవు చెప్పండన్న మునితల్లజు లందఱు నొక్కి పెట్టునన్: ఎఱుఁగము తల్లి ! నీనుతుని నెవ్వరుచందిరో. కూరకర్ములై రెజులగము నీతనూజుమృతి యెన్నఁడుక నోకాని యెవ్వరో జరువురు పర్ల కాల వసియింపుచునుండిరి యొక్క తన్వితో నిజుఁగక వార లేమయిన నీయెడ నీపనిఁ జేసియుండిరో " " 119.
