53
ఆళ్వారులస్వరూపులు, పరమ పదము, తిరువారాధన, ఆరగింపుతళియ, తిరువాయిమొళి, తిరుమంత్రము, తిరునాళ్ళు, తిరుమేను, తిరువక్తము, తిరుపతులు
కృష్ణమాచార్యుల భాషావిశేషాలు.
వ్రాత ప్రతుల్లో కృష్ణమాచార్య వచనాలు చాలా వఱకూ వ్యావహారికశైలిలోనే కనబడుతున్నాయి. డా|| కుల శేఖరరావుగారు వాట్ని గ్రాంధి కీకరించినట్లు తెలుస్తోంది. సింహగిరి వచనాలున్న తామ్ర పత్రికలు బయటపడేంత వఱకూ ఈ గ్రాంధికీ కరణౌచిత్యాన్ని గురించి కాని యీ వచనాల్లో భాషా విశేషాలను గురించి కాని స్పష్టంగా చెప్పటంకష్టం. కనీసం 'సింహగిరి వచనాలూ','కృష్ణమాచార్య సంకీర్తనము' అన్న పేర ఉన్నవీ, ఇంకా ప్రచ్ఛన్నంగా ఉన్న ఆయన వచనాలూ అన్నీ బయటపడి ఏక రూపం అయిన 'శైలీ విన్యాసంతోడి 'కృష్ణమాచార్య వచనాలు' వెలుగులోకి వచ్చింతరువాత కాని ఆయన భాషా విశేషాలు బయటపడవు. అయినా కొన్ని విశేషాలు మనకు ప్రస్ఫుటంగా కనబడుతూనే ఉన్నాయి.
రణించు, బోడించు, తుండించు లాంటి ధాతురూపాలు విలక్షణంగా కనబడతాయి. 'ఇంద్రజిత్తు తలగుండుగండా' లాంటి దేశ్య బిరుద సమాసాలూ, విభీషణ స్థాపనాచార్యా, దక్షిణ సింధు రాజ బంధనా దేవ వేశ్యా భుజంగా వంటి సంస్కృత సమాసాలు, తత్కాలీన రాజకీయ బిరుద స్వభావాన్ని సూచిస్తున్నాయి.
తరువాత తరువాత కూచిపూడి భాగవతాల్లోనూ ఇతరత్రానూ వినపడే అమితరవికోటితేజా-భాగవత కల్పభూజా' వంటి పదబంధాలు మొదటగా కావచ్చు ఈయన వచనాల్లో కనబడతాయి.
"విదురు నింటి విందా వంటి తెలుగు సమాసాలు దేశితనానికి ప్రతీకలు. "శ్రీపాద తీర్థ-తళీయ ప్రసాదములు" వంటి సమాసం సంప్రదాయాఖినివేశాన్ని సూచిస్తుంది. ద్వారవాకిళ్ళు, ఆర్య పెరియలు, అనేక తెఱగులు అనేక యిడుములు, అనేక చెలికత్తెలు- వంటి వైరి సమాసాలు
