పుట:Shriiranga-mahattvamu.pdf/339

184

చతుర్థాశ్వాసము

⁠

భార్గవుం డనంగ బరఁగు సంయమిచంద్రుఁ డమ్మునీంద్రుతోడ ననియె నెలమి.

⁠ 157

చ.⁠

కల దితిహాస మొక్క టది కాశ్యప! నీకెఱిఁగింతు నంతయుం దెలియఁగ మున్ను సజ్జనవిధేయుఁడు పుష్కరనామధేయుఁ డు జ్వలగుణశాలి విప్రకులవర్యుఁ డొకండు, సమస్తధారుణీ తలమునఁ బొల్చుతీర్థములు తాఁ గనుగొంచుఁ జరించుసమ్మతిన్.

⁠ 158

క.⁠

ఆతఁడు, త్రిభువననుతమగు నీతీర్థము మహిమ విని నిరీక్షించెడి సం ప్రీతి, న్నియతాహారుం డై తడయక వచ్చునప్పు డమ్మార్గమునన్.

⁠ 159

చ.⁠

పిడుగులఁ బోలు కోఱలును బెల్లునఁ జల్లినవిస్ఫులింగముల్ వెడెలెడు చూపులున్, నెఱయవిప్పిన నోరును గ్రాలుజిహ్వయున్ బెడిదపు గర్జితంబుగల బెబ్బులిరూపు పిశాచి వచ్చి పైఁ బడె సతతప్రవర్తితశుభవ్రతభాసురు నమ్మహీసురున్.

⁠ 160

క.⁠

వెక్కసమున నాఘాతకుఁ జిక్కక విడువిడువు మనుచుఁ జెచ్చెర దానిన్ స్రుక్కక యదలిచి విప్రుఁడు చక్కన విడిపించుకొని పిశాచికి ననియెన్.

⁠ 161

చ.⁠

అతులతపఃప్రభావవిజితాఖిలకల్మషచిత్తు నుత్తమ వ్రతనిరతాత్ము విప్రకులవర్యుని నన్ను నకారణంబ యీ గతి నిటు చంపఁబూనితివి కష్టపిశాచమ దుష్టబుద్ధివై యితరునిఁ బోలె నీహృదయ మెంతయుఁ గ్రూరమవో తలంపఁగన్.

⁠ 162

క.⁠

నావుఁడు బిశాచి యిట్లను నేవెంటం దప్పులే దొకింతయు నాయం దీవిధి ననుఁ బుట్టించిన దైవమునకుఁ దప్పుగాని ధర్మప్రవణా.

⁠ 163