| క. |
ఈ విధమున భయపరవశ
యై వడఁకుచుఁ గరుణపుట్టి యాక్రందనముం
గావించుదానితో స
ద్భావం బొనరంగ నాతపస్విని పలెకెన్.
| 32
|
| క. |
ఓకామిని! నీవెవ్వతె,
వేకతమున వీరిచేత నీచందమునన్
భీకరబాధలఁ బాల్పడి
పైకొని వేదనల బెండువడఁగా కలసెన్.
| 33
|
| మ. |
అకటా! చిత్తములం దొకింతయును సౌమ్యత్వంబుఁ బాటింప కే
టికి నీయింతిని బట్టి నిర్దయతఁ బీడింపంగ మున్నెట్టివా
రికినైనం బ్రభవించునే మగువ లార్తింజెంది కూయంగ వా
రక కాఱించువిచార మిజ్జగము నిర్దాక్షిణ్య మయ్యెంగదే!
| 34
|
| క. |
ఈవనితఁ గృపామతివై
ప్రోవుము జగదీశ! సకలభూతాఘహరా!
గోవింద! సుఖావహ స
ర్వావసమ ముకుంద నమ్ర నయ్యెద నీకున్.
| 35
|
| వ. |
అని పలికి, ధర్మవత్సల యగునమ్మాధవి నెమ్మనంబున నుమ్మలించుచు నూర
కున్న, నాసమవర్తి కింకరులు ధర్మార్థహితంబును గంభీరభావబంధురంబును
నగు తద్వాక్యంబు లాకర్ణించి, యత్తపస్విని నిఖిలధర్మవిదుషిగా నెఱింగి
ముదితహృదయులై సాదరంబున నాబ్రహ్మవాదిని కిట్లనిరి.
| 36
|
| తే. |
ఓతపస్విని! సుకృత సంయుత చరిత్ర!
వినుము కడు నార్త యగుదీనిఁ గనికరంబుఁ
దొఱఁగి, యే మివ్విధమున నత్యుగ్రభంగిఁ
| 37
|
గారిసంబులఁ బెట్టెడి కారణంబు.
| సీ. |
స్థావరజంగమాత్మక మైనభువనంబు
లన్నియుఁ బరమాత్ముఁ డాత్మవశము
|
|
