పుట:Shriiranga-mahattvamu.pdf/259

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

104

తృతీయాశ్వాసము


వ.

ఆత్మేతరంబు నందలి యాత్మజ్ఞానంబు సంసారసాలంబునకు మూలంబు, పర
మాత్మ పరిజ్ఞానం బనుకురారంబున నది మొదలిటఁ దునిమినయోగి నిర్వా
ణంబు నొందు, పరిజ్ఞానం బక్షయం బగుసత్యంబు తద్రధం బఖిలంబును
మృషాత్మకం బని యెఱుంగవలయు ననిన నాధీరునకు సనత్కుమారుం
డిట్లనియె.

39


తే.

బ్రహ్మసుజ్ఞాననిరతిఁ దపంబుఁ బూని
మున్నశించిన వృత్తిమై నున్న నాదు
జీవితంబు సనాధమై చెలువు మిగిలెఁ
జిరదయామూర్తి వైన నీచేత నేఁడు.

40


వ.

అని కొనియాడిన నవ్విప్రుండు సంతోషాంతరంగుండై చనియె.

41


సీ.

తాతలతాత, నెత్తమ్మి నెయ్యఁపుఁబట్టి
వేలుపు పెద్ద వావెలఁది మగఁడు,
తపసుల మొనగాఁడు, తపముల జెట్టికాఁ
డెల్లవిద్యల నెఱ నెఱుఁగుజాణ
ముక్కంటిసారథి ముల్లోకములఁ జేత
నంటక చేయు విన్ననువుకాఁడు
పంచాళిరాయంచఁ బఱపి యాడెడురౌతు,
కైలాటకపు మునిఁ గన్నతండ్రి,


తే.గీ.

జగతి నేరికిఁ దనవ్రాలు మిగులరాని
బిరుదులేకరి నేర్పులఁ బరఁగుప్రోడ,
నాల్గుమొగముల దేవుఁ డున్నతి దలిర్ప
నచటి కేతెంచుటయు వినయమున మ్రొక్కి.

42


ఉత్సాహ.

ఆ సనత్కుమారుఁ డనియె నఖిల లోకనాథ భూ
మీసురేంద్రుఁ డొకఁడు తెంపు మిగుల శిష్యసహితుఁడై
నాసమీపమునకు వచ్చి నాకు బ్రహ్మవిద్య సం
తోస మెసఁగఁ జెప్పి చనియెఁ దోన నేను మఱచితిన్.

43


క.

ఆనిర్మలాత్ముఁ డెవ్వం
డానతి యీవలయు ననిన నల్లన నగి సు