పుట:Shriiranga-mahattvamu.pdf/192

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

శ్రీరంగమహత్త్వము

77


ముప్పిరియై పెనంగొన సుబోధుఁడు దీపిత సుప్రబోధుఁడై
యప్పరమేశు నిట్లని సమంచిత భక్తి నుతించె నమ్రుఁడై.

170


సీ.

సర్వేశ! సర్వజ్ఞ! సర్వభూతప్రియ!
శరణాగతార్తి సంహరణ! నిరత
మధుదైత్యదుర్మదమధన! సమస్తక
ళ్యాణ స్వరూప! పరాపరాత్మ!
భవదీయముఖమునఁ బావకుఁడును దృష్టిఁ
జంద్రసూర్యులును భుజముల దిశలు
కళలు శోత్రంబుల గగనంబు నాభిఁ జ
రాచరాత్మక మైనయవని పదము


తే.

లందుఁ బెంపొందుచుండు ధరాదిపంచ
భూతములు, బుద్ధ్యహంకారములు మహత్తు
ప్రకృతిపురుషులు దగముక్తి పరమ మగుచు
నెగడు నాపరంజ్యోతియు నీవ దేవ.

171


చ.

నెఱవగుభక్తి నొండొకటి నేరక సర్వశరణ్య నిన్నుఁ బ
ల్మఱు వినుపించుచున్ మదిఁ దలంచుచు మ్రొక్కుచు నుందు రెవ్వరె
త్తెఱగునైన నట్టి సుకృతిప్రకరంబునకెల్ల మెట్టలుం
గిఱుతలబంటిగాదె పరికింప భవాంబుధి సత్కృపానిధీ!

172


చ.

దివసాగమవికసితసిత
నవసారసదళవిశాలనయనంబుల దా
నవసామజపంచాసన!
భవసాగరమగ్ను నన్ను బాలింపు హరీ!

173


వ.

అని ప్రస్తుతించి యప్పుండరీకాక్షుతో నతండు దేవా! నీవు నాయెడఁ బ్రస
న్నత వహించితేనియు నిబిలవిరోధంబైన మదపరాధంబు సహింపు సహింపు
మచక్రవాళాచలా చక్రవాళంబులై, సుకృతాలవాలంబులై, దురంత
దుష్కృత సంహరణ సమర్ధంబులైన తీర్థంబు లెల్లకాలంబు నీసరిత్కూలం