పుట:Shriiranga-mahattvamu.pdf/184

శ్రీరంగమహత్త్వము

29

తే.⁠

వాఁడు గల్గునొకో యని వారివారి నెదురుచూచుచునుండుదు రెల్లప్రొద్దు నమరలోకసుఖంబులహానిఁ దలఁచి పితృసమాజంబు లక్షయస్థితులకొఱకు.

⁠ 129

తే.⁠

ఒక్కనదిఁ గ్రుంకువేళ వేఱొక్కనది ను తించు టఘకారి శ్రీరంగ తీర్థవరము చంద్రపుష్కరిణీ జహ్నుజలము సకల నదులయందును దలఁపఁ బుణ్యము ఘటించు.

⁠ 130

వ.⁠

విశేషించి మాఘమాసంబుఁ జంద్రపుష్కరిణీస్నానంబును, శ్రీరంగ దర్శ నంబును, క్షేత్రోపవాసంబును నతిదుర్లభంబులు. ఈనదీసరోవరక్షేత్ర దేవతాప్రభావంబులయం దెవ్వరు సందేహింతు రట్టిదుష్కర్ముల ధర్మనిరతుం డగుభూపాలుడు చండాలురసంగతి మనుపవలయునని మఱియును.

⁠ 131

మ.⁠

శ్రుతికోటిం బ్రణవంబు, వైష్ణవ వర స్తోత్రంబులం దంబికా పతి, పెన్నేరుల గంగ, వేల్పుగమిలోఁ బద్మాక్షుఁ, డెబ్భంగి ను న్నతకీర్తిన్ విలసింతు రట్టు మహిఁ బుణ్యక్షేత్రజాలంబులో గరనానాఘనికాయమై వెలయు రంగక్షేత్ర మాకల్పమై.

⁠ 132

క.⁠

శ్రీరంగమునకు నరుగుఁడు, శ్రీరంగం బనుచు జపము సేయుఁడు, మదిలో శ్రీరంగముఁ దలఁపుఁడు, భవ భారముల హరింపనోపుఁ బగలును రేయున్.

⁠ 133

ఉ.⁠

అంచిత రంగమండలమహత్త్వము వైష్ణవకోటి కింపురె ట్టించ లిఖించి యిచ్చినఁ బఠించిన విన్న ధరించిన్న్ జనుల్ సంచితపుణ్యులై సకలసంపదలం బెనుపొంది కీర్తి దీ పించి సుఖించి పొందుచురు ప్రీతి ముకుందపదస్థితిం మదిన్.

⁠ 134

చ.⁠

అనవుడు నాగదంతుఁడు ప్రియంబున సాత్యవతేయుతోడ నో మునివర! దివ్యదేశముల ముఖ్యతరం బగు రంగమందిరం

⁠