42
షోడశకుమారచరిత్రము
| ఱెక్కలు వీచుమ్రోఁతల నెఱింగితి దాని మహాఖగంబుగన్. | 152 |
వ. | అంత నమ్మహాఖగంబు లంకాద్వీపంబునకుం బోయె నప్పు డక్కరికళేబరంబు ప్రిదిలి ధరం బడిన నేనును బోరున నందు వెడలి తలచీర యలవరించుకొని యన్నెలవు వాసి నలుదిక్కులుం జూచుచు నరుగ నత్యంతశాంతులగు దైత్యులు కొంద ఱరుగుదెంచి నన్నుం గాంచి నీవు నరుండ విది లంకానగరం బిచ్చటికి నీవు వచ్చుట యచ్చెరు వని పలికి మమ్ము నేలిన కరుణావిభూషణు విభీషణుం గానుపించెదము ర మ్మని కొనిపోయి సముఖంబు చేసిన నాపౌలస్త్యుండు చాలం గరుణించి నన్నతుండనైన నన్నుఁ బ్రసన్నావలోకనంబున నిరీక్షించి యెక్కడనుండి వచ్చి తని యడిగిన నంతలోనన యొక్కయుక్తిం బొడగాంచి కరంబులు మొగిడ్చి. | 158 |
సీ. | అనఘ జంబూద్వీపమున మదనోల్లాస | |