పుట:Shodashakumaara-charitramu.pdf/45

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

34

షోడశకుమారచరిత్రము


క.

బాలిక డగ్గఱి యెత్తి కు
చాలింగనపులకదళిత మగుకేల మెడం
గీలుకొనిన యురి వుచ్చిన
నాలోంచి నను నెఱిఁగి యాసమయమునన్.

115


క.

ఆనందకంపలజ్జల
నూనినమదితోడ వెచ్చనూర్చుచు నయ్య
బ్జానన సబాష్పగద్గద
యై నన్నుం గౌఁగిలించె నత్యనురక్తిన్.

116


వ.

అట్లు ప్రియాలింగనసౌఖ్యతరంగితాంతరంగుండ నై యాకురంగలోచనం గనుంగొని.

117


క.

వనజాతనేత్ర యడలకు
నిను వెరవునఁ గొనుచుఁ బోదు నిమిషములోనన్
మనపాలి పుణ్యదేవత
మనసిజుఁ డిచ్చోటఁ గూర్చె మనలం గరుణన్.

118


వ.

అని యూఱడించు సమయంబున బుద్ధిసహాయుండు నన్ను గనుంగొని యిట్లనియె.

119


చ.

వెలఁదుక భూషణంబులును వేషము నచ్చుపడంగఁ దాల్చి యే
వెలువడి పెండ్లికన్యయన వేడుక నందల మెక్కి యేగెదం
గలజను లెల్లఁ బారు వెసఁ గామిని దోడ్కొనిపోయి యంబికా
నిలయములోన నుండు మని నేర్పున ధైర్యము విస్తరిల్లఁగన్.

120


చ.

కచభర మూడ్చి నుందురుముగా నిడి మించిన పూవుగుత్తులం
గుచములు గాఁగఁ గట్టుకొని కోమలి భూషణవస్త్రమాలికా
ప్రచయము దాల్చి మీసములు రాని మొగంబునఁ గాంతియొప్పఁగా