పుట:Shodashakumaara-charitramu.pdf/37

26

షోడశకుమారచరిత్రము

చ.⁠

చెలువుగ నొక్కలాతమునఁ జిత్రకరాఖ్యుఁడు పట్టణంబుగా వలసినయట్టిరూపములు వ్రాయఁగ నన్నియు నిక్కువంబు లై యలవడఁ దత్పురీరమణుఁడై కమలాకరుఁ డన్విభుండు భూ వలయము నేలఁజొచ్చె ననువార్త జగంబుల నెల్ల మ్రోసినన్.

⁠ 66

క.⁠

ఎసఁగిన యీవార్తలు విని మసలక వేకదలి కాంతిమంతుండును బు ధిసహాయుండును మోదం బెసఁగంగా నరిగి యానృపాగ్రణిఁ గనినన్.

⁠ 67

క.⁠

ఆనెచ్చెలులం గని యా స్థానంబున నున్న మంత్రితతియును దానున్ మానవపతి యెదురుగఁ జని మే నలరు గౌఁగిలించి మించిన వేడ్కన్.

⁠ 68

వ.⁠

సింహాసనంబు చేరువ సముచితాసనాసీనులం గావించి వారివదనంబు లవలోకించి.

⁠ 69

గీ.⁠

మమ్ము బాసి యరిగి.......... దత్తుఁడను రాజుపురిఁ జేరి తత్తనూజుఁ డగు విజయసేనుతోడ సఖ్యమ్ము చేసి యుచితవృత్తిమైఁ దిరుగంగ నొక్కనాఁడు.

⁠ 70

క.⁠

ఆనృపనందను సోదరి మానసభవురాజ్యలక్ష్మి మదిరావతి య న్మానవతీతిలకం బు ద్యానవిహారంబు సలుప నరిగెడువేళన్.

⁠ 71

క.⁠

విలసితమరాళరాజీ కలకల మెసగంగ మెలఁగు కమలిని వోలెం

⁠