పుట:Shodashakumaara-charitramu.pdf/124

షష్టాశ్వాసము

113

⁠

చెలికాని వైశ్యునిం గని యలరుచు నాక్రమముఁ జెప్ప నాతఁడు ప్రీతిన్.

⁠ 158

ఉ.⁠

న న్నొకయోడఁ బెట్టి జతనంబుగ వారిధిలోనఁ బంచినన్ మున్నిటి దాశనాథునితనూభవు లున్నడ కేగి యేను మున్ జన్నవిధంబుఁ దజ్జనకుచన్న తెఱంగును జెప్ప నయ్య నీ వన్న వధించి వచ్చి తని పల్కుచు నెంతయుఁ బాపబుద్ధు లై.

⁠ 159

క.⁠

చండికి బలిసేయుద మని చండతఁ బాదములఁ పెద్దసంకెల యిడినన్ బెండువడి వారి గృహమున నుండఁగ నవ్వేళ దైవయోగము కతనన్.

⁠ 160

ఉ.⁠

అన్నువకౌను మించుదొలఁకాడెడుమేనును వల్దచన్నులుం జెన్నుమొగంబునుం గురులుఁ జిత్తజుతూపులఁ బోలుచూపులున్ న న్నలరింప నిందుమతినాఁ జను దాశనరేంద్రుపుత్రి నా యున్ననికేతనంబుసకు నొక్కతెయుం జనుదెంచి వేడుకన్.

⁠ 161

చ.⁠

జలజదళంబులం జఱచి చంద్రమరీచుల గేలిసేయుచుం గలువలయొప్పులం దెగడి కారుమెఱుంగుల మించి కామున మ్ములచెలువంబు గీడ్వఱిచి ముత్తెపుజల్లులఁ బోలఁ జాలుచూ పుల ననుఁ గప్పి నామది నపూర్వకుతూహల మావహిల్లఁగన్.

⁠ 162

గీ.⁠

దాశరాజపుత్రి తద్దయు వేడ్కతో జెలువ మడరుచూపువలలు విచ్చి యవ్వి(గ)బ్బులగుట నపుడ నాకన్నులం గలుగఁ జేసెఁ దనదుకులవిధంబు.

⁠ 163