పుట:Satya harishchandriiyamu.pdf/39

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుటను అచ్చుదిద్దలేదు

30 సత్యహరిశ్చంద్రీయము

  విశ్వా__ఆలాగైన నెండకన్నెరుంగని నుకుమారసరీరలతామతల్లులు గానకళావిలా 

సినులగు నాముద్దుకూతు లెన్నడురాని తరాజవునీవు నచ్చితివి.ఇంక నొడిలొ వరాలకుప్ప నొలకింతువని ప్రాణములన్నియు నీ పైననే నెలకొల్పికొని పరువెత్తుకొని వచ్చినందులకు వారికి దగిన సత్కారము లొనరింపక,పొగరుచేమమ్ముగూడ గణింపక నాలుకలు గొయబొయినది మ మ్మెరిగియె! అలాగయిన నీవిషయ మున మే ముపేక్షాభావమున నుండరాదు. దురాత్మా ! కునుమకొమలులైన రాజ బింబాస్యలపై మోమోట మించుకయైన లేక నాలుకలు గొయురు నన్న నీనాలుక యిప్పుడు వేయిచీలికలు గావలడా? మునిద్రోహీ! నీముఖము జూచినకొలంది నేయివోసిన యగ్గివలె నామనంఋ భగ్గుభగ్గున మండుచున్నదిరా ! హరి___మునీంర్రా! నేనొనరించినవన్నియు దప్పులె యైను క్షమాగుణసంపన్నులైన మివంటి తపంస్వులకు సదీర్ఘకోపంబు సనదుకాన