మఱియు
క. పనికత్తెగ నీ వనితం
గొనినాతఁడు బాలచంద్ర కోటీరుఁడు గాక
నిజముగా విప్రుఁడుగా
డనఘా! హర సేవ దొరకు నా యన్యులకున్‌?
కావున మరల నీ రాజ్యము నీవు గ్రహించి నన్నుం జరితార్థుని జేయుము.
వసి - వత్సా! ఈ విశ్వామిత్రుని ప్రార్థన మంగీకరించుము.
హరి - గురూత్తమా! ఇమ్మహనీయుడు ప్రార్థింపవలయునా!
పర - విశ్వామిత్రా! నీ చేతిలో గిరీట మాతని శిరం బలంకరింపుము.
దేవే - గాధేయా! నాఁడు సకల మునిగణంబుల సమక్షమునఁ జేసిన ప్రతిజ్ఞ చెల్లించుట కిదియే యదను. కావున నీ పరమేశ్వరాజ్ఞ శిరసావహించి నిత్య సత్యవ్రతుండగు నీ హరిశ్చంద్ర చక్రవర్తిని జేతులార బట్టాభిషేక్తుం జేసి నీ తపశ్శక్తి యంతయు ధారబోయుము.
విశ్వా - (అట్లుజేసి) ఇదిగో నా తపశ్శక్తి యంతయు ధారబోయుచున్నాను. పరిగ్రహింపుము.
వసి: విశ్వామిత్రా! ఇప్పటికైనా నెవరు గెల్చిరో చెప్పుము.
విశ్వా - చాలు, చాలు. విశ్వామిత్రుడు నీకోడెనని తలంచుచున్నావు కాబోలు! సాటి రాచ బిడ్డయగు మా హరిశ్చంద్రుని సత్యయశముం బ్రకటింప నుద్దేశించి సఫలీకృత మనోరధుండమగు మాకు బరాజయ మెక్కడిది? ఇన్ని కష్టముల పడకున్న నితని కీర్తి లోకమున కెట్లు వెల్లడి యగును?
హరి - నిజము. ఇమ్మహనీయుని వచనంబులు యధార్థములు. చూడుఁడు
గీ. కరగినను గాని పసిడికి గాంతి రాదు
తఱచినను గాని పాల జేకురదు వెన్న
యొరసినను గాని మణికైన నొఱపు రాదు
ఇడుములనుగాని నరున కేర్పడదు కీర్తి.
దేవేం - విశ్వామిత్రా! నాడు నేను సభలో
గీ. సరసులగు పండితుల విమర్శనము లెల్లం
గడచినదె కద నిర్దుష్ట కావ్యమగును
తన కళత్ర సుత ప్రాణ ధనములుడుగ
సమయమున నిల్చి యున్నదే సత్యనిష్ఠ.
అని వక్కాణించిన దిందుకే.
