4
శ తా వధా న సార ము • పూర్వార్థ ము •
(శ్రీరామమూర్తి) సీసము.
శ్రీమత్ప్రణ ప్రఖాస్తోమసంగత మేఘ మన జానకినిఁ గూడి తనరు వాఁడు అబ్జమ్ముపై 'నొప్పునళిచందమున మొగమ్మున మృగీమద నామ మొనరువాఁడు అంజనాచలము పై నల రారు నా గ్ధునియన బీతపటము 'మైఁ దసరు వాఁడు నీలశిలన్ గ్రాలు నిర్జరాపగ యన నురమున హారముల్ వఱలువాడు
తే! || నై న శ్రీరామచంద్రుఁ డనంతకృపను గాకినాడసభాసీమఁ గలసి యున్న సర్వమానవులను బ్రోచు సకలసంప దల మెసంగుచు నాచంద తారకముగ 12</poem>
(ఆదిశక్తి) చంపకమాల.
నిరతము మానసమునను నేర్పునఁ గొల్చెద శక్తి భక్తితో సరసిజసంభవాదిది విజుప్రక రార్చితపాదపంకజున్ సరసిజమిత్రచంద్రమఉషర్బుధరూపవిలోచ మోజ్జ్వలన్ దిరుపతి వేంక టేశ్వరసుధీమణిగీతసహస్ర నామకన్.13</poem>
(ఉద్యానవనము) ఉత్పలమాల,
మేలగుపుష్పకాననము మిత్రుఁడ? చూడుము వేడ్క మీఱగా బాలరసాలశా లిపిక పాళి మధువ్రతపాళిగానలీ లాలలితంబు సంతతరధాంగమరాళ యుగాభిశోభితో న్మీలదనంతపద్మ రమణీయసరోవర రాజమానమున్14</poem>
(బృందావనము)
తే! గీ॥ డంబు మీెఱె బృందావనంబు చూడు. మంబుజాక్షుండు కాం తాజసంబుతోడ నిచట వసియించుటను జేసి యిది సమస్త లోకములలోన మిగుల సుశ్లోకమయ్యె 15</poem>
పండితోత్తములచేతను,... ... ... . నొప్పియుండె, అపుడు పైవిద్వత్కవు లిరువురును శత మంట కవిత్వమారంభించి యేబదిపద్యంబులాంధ్రంబున . నేబది శ్లోకమ్ములు , సంస్కృత మ్మునఁ జెరి రెండుచరణంబులుగాఁ జెప్పిరి, ఆపద్యములనే శ్రీరాజయోగి యవకాశ
