మూడవ రంగము.
నున్నది. నీయట్టి హత భాగ్యురాలికి ఇంచుక చేయూతనిచ్చిన
సంత సముగ తన జీవయాత్ర ముగించును. రమ్ము. పోవుదము.
తార:- అయ్యా! ఈ ప్రపంచమున నేనుండి ఎవరి కేమి లాభము చేయవలయును?
శ్రీధరు. _ బిడ్డా! ఈ ప్రపంచమునకు ఎవరినుండి మాత్రమేమి లా భము? రమ్ము పోవుదము
తాత:- అయ్యా! నానుంచి నీకునష్టమగు. నీకు పనిపోవును. పిదప మిక్కిలి కష్టము వాటిల్లును.
శ్రీధరు: ... తారా! నాపనిపోవునా? పోవనిమ్ము. వంచకుని ధర్మవి ద్వేషిని అందువలన దేశద్రోహిని సేవించుటకంటే ఆకలిచే శుష్కించుట మేలు; ఇట్టి నీచ సేవవలన నాపొట్టకు ఇంచుక లా భము కలిగినను, నాఆత్మగౌరవమున కే నష్టముగలుగు చున్నది. గౌరవము నియ్యని ఆహారము చే పెంచిన దేహము ఉండుటకం టె, మండుటయే మేలు. నీనుంచి యైనను, నే నీ నీచ సేవనుండి విముక్తుడనయ్యెదను నాకు కష్టముగలుగు నంటివి. కలుగునని తెలియునుగాని నీకష్టమునకంటె నాకష్టములు హేచ్చా? పరుల కష్టములందు పాల్గొనుటయే పర మధర్మము. పరమేశ్వరుని ని క్కంపుపూజ.
తార:— అయ్యా! నానుంచి నీకు అపకీర్తి వచ్చును. నీబంధువులు మిత్రులు, విడనాడుదురు.
శ్రీధరు:— అపకీర్తి యా? అర్తులకు సాహాయ్య మొనర్చుట అపకీర్తి యా? అనాథులరక్షించుట అపకీర్తి యా? యోచన చేయకుము. నా వెంటరమ్ము నా సేవ గైకొనుము.
తార:-ఇంకెవరుదిక్కు నాకు? రామా! ఇదియును నీకరుణార సమే' . . . . . .(అని ఇంకనుఏదియో చెప్పబోగా)
శ్రీధరు:- హా! 'హా!! తారా! తారా!! వలదు. వలదు. అందు దేవుడే లేదు. వట్టి రాయియున్నది. భక్తు లహృదయము ఎప్పుడు శ్మశానమాయెనో అప్పుడే విగ్రహము పాషాణము గాక మ రే
31
