మొదటి యంకము
విద్యా:— అవును. ఏమనవ లెను? ఆహరిని ఏమనవ లెను. హరి,
హరియే!
భీమ. _ కదా! మరి.
విద్యా:- మిధ్వని వినినతక్షణమే నేనువచ్చినది......
భీమ: - కాదు, కాదు. మడుగు, మైల, ఆచారము మీబోటివా రికి ఉండునుగదా!
విద్యా:- రాయల వారూ! ఆచారము; యేమిఆచారము!! మీబో టి విచారపరుల వారిదగ్గరనా, నాఆచారము? మీ పాదసంచా రముండిన స్థలమున చేయునదంతయు సదాచార మే!
భీమ: అయ్యో! అపచారము. అట్లనవచ్చునా? నే నెంతటివాడను, నాయోగ్యత యేమి? ఏదో మీ ఆశీర్వాదబలము వలన సదాచా ర సంపన్నుడను కీర్తిని కొంచెము సంపాదించి నేగాని, తుదకు భక్తుడను పేరు కైనను నేను పాత్రుడనా?
విద్యా:- స్వామి:! నన్నేల అడుగవలెను? లోకులనడుగుడు. మీ సత్యనారాయణ పూజల నడుగుడు. మీతులసీమాలల నడుగు డు. ఈ దేవాలయము నడుగుడు. (కన్ను లుమూసికొని) ఇదంత యు తమయాదార్యము.
భీమ: -
"కాయేన వాచామన సేంది యైర్వా,
బుద్ధ్యాత్మ నా వాప్రకృ తేస్స్వభావాత్ ,
కరోమి యద్య త్సకలం పర స్మై,
నారాయణాయేతి సమర్పయామి”
విద్యా: __మీపరోపకారము, నాపూజా పురస్కారములు, మాల న్నదాన, వస్త్రదాన . . . . . .
భీమ:- ఆచార్యులవారు! క్షమించండి. ఆసంగతి ఇచ్చట ఏల? ఇచ్చట చేరిన విద్యార్థు లెవరు?
విద్యా:-(రఘునాథుని చూపించి) ఈ చిన్న వాడు కేవలము భక్తుడు. ప్రతిదినమును పుష్పం, ఫలం, దక్షిణ సమర్పించుచు ప్రాణ దేవు లవారి సేవ చేయుచుండును. ఏదో యథాశక్తి స్వామి! ఇప్పుడిం
26
