మొదటి యంకము
భాస్క:- (అందే కూర్చొనియుండి) రఘునాథా! నీ దేవునికి
సిగ రెట్ల పొగ యిష్టమా? Fashionable దేవుడు కాబోలును.
ఏ దేశపు వస్తువులను స్వీకరించు చుండును. అరే! బీడీలు
కాల్పు వారిని దూషించుచున్నా వే! నీనశ్యముట్టయో? ముక్కు పట్టి
పొడిపీల్చిన ప్రాణాయామయోగ సాధనమను కొంటివేమో!
రఘు:- భాస్క రా? “వ్యాసంవసిష్ఠన్నఫ్ తారం" యను వాక్యము విన లేదా? శ్రీ వేద వ్యాసుల వారే వసిష్ఠులను "స్న ఫారం” (పొడి పిసరు తెండి' యన్నారట. అప్పుడు 'శుక పరాశరంవందే' అన్నార ట. అనగా శుక పరాశరులు ఇదో మేము వస్తిమి అనిరట, గొప్ప గొప్ప ఆచార్యులవారు, దీక్షితులు, దేవ పూజు వేళలందు సహి తము ఇంచుక ముక్కు బిగిసెనా పూజలు నిలిసి' మంత్రములు నిలిపి, బిర్రుగా పొడివీల్చి దేవునకు అభి షేకమున కుపయో గించు వస్త్రము చేతనే నాసారంధమును పరిశుభ్రము చేసికొని పిదప పూజసాగింతురు.
భాస్క:- భేష్ ! రఘునాథ! అటువ లెనె బీడీలు కాల్చు వారుగూడ యించుక కంఠము బిగించెనా, దైవపూజలు నిలిపి, రెండుద మ్ముల పీల్చి పూజలు సాగించ వచ్చును.
రఘు: అది పాపము.
భాస్క:_ ఏలకో? అదియు ధూమపత్రమే. ఇదియును ధూమ పత్రమే. ఒక్కటి పొగాకును పొడి చేసి పీల్చుట. మరియొక్క టి అదే పొగాకును పీల్చిపొడి చేయుట, ఇం తేకదా భేదము.
రఘు:— నీవు అవివేకివి. నీకు ఆచారము తెలియదు. సంప్రదా యము తెలియదు. దైవపూజ కాలమందు చుట్టకాల్చడమెం దైనను గలదా.
భాస్క:- పొడి పీల్చుట?
రఘు:— ఓ! ఇది వృద్ధాచారము.. గొప్పగొప్ప ఆచార్యులవారు దీని నవలంబించినారు. ఇందు యేదోషము లేదు,
భాస్క:— అయిన ఆచార్యులవారికి ఏది యావశ్యకమో అదిసదా చారము. ఏది యనావశ్యక మో అది దురాచారము. ఇదియే నా ఇప్పటి ఆచార సంప్రదాయము,
24
