పుట:SamskrutaNayamulu.pdf/63

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

46

సంస్కృతన్యాయములు

అపుడును నల్లకలువ అనియే అర్థము.

  • (దారిమార్గము, కిరసనాయిలునూనె, మున్నగునవివలె.)
నృపనాపితపుత్రన్యాయము
  • రాజు, మంగలివానికొడుకు వలె.

క్షౌరము చేయించికొనుచు ఒక రాజు మంగలివానితో ' ఓరీ! ఊరిలో తిరిగి ఎచటనైన ఒక చక్కని పిల్లవానిని చూచి తీసికొనిరమ్ము ' అనెను. అట్లే మంగలి ఊరంతయు దిరిగెను. కాని చక్కని పిల్లవాడు కనబడలేదు. విసివి తుదకు వాడు అష్టావక్రునివలె నున్నను తన కుమారుని చూచి 'ఆహా! వీడెంత^అందగాడు!' అని మురియుచు రాజువద్దకు గొనిపోయి "రాజా! చూడుము, చాలకష్టపడి కొనివచ్చితిని" అనెను. ఆపిల్లవానిని చూడగనే మంగలి తనను ఎగతాళిచేయుచున్నాడని రాజున కొడలు తెలియని కోపము వచ్చెను. 'ఓరీ! వీడెవడురా?' అని రాజు ప్రశ్నించెను. 'వీడా!' నాకొడుకేనండీ' అని మంగలి చెప్పెను. రాజు ' ఎవరి కొడుకులు వారికి అంత అందముగా కనిపించుట లోకధర్మము ' అని శాంతి వహించి వానిని పంపివేసెను.

  • (అద్దములో దనముఖ మెంతసేపు చూచుకొనినను గురూపికిసయితము తనివి యుండదు. ఎవని భార్యముఖము

వానికి పూర్ణచంద్రుడుకదా!)