- 315
సంస్కృతన్యాయములు
నీచై గన్ చ్చ త్య్హుపరి హి దశా చక్రనేమిభ్రమేణ
తిరుగుగూఉన్న చక్ర;ఉ అంచువలె మానవుల దశ క్రిందు, మీ దవుచుండును.
సుఖదు:ఖములు; పతనాపతనములు; భాగ్యదారిద్యములు; ఒకదానివెంబడి మఱల మఱల కలుగుచుండును. అని పైవాక్యాశయము.
నీదో వచతి న కురుతే; న పదతి కురుతే జజ్జన:
నీఛుడు చేసినట్లుగానే డంబములు పలుకును. కాని క్రియ శూన్యము సత్పురుషుడు పలుకడు; కాని చేసిచూపును.
నైవాశ్రతేషు గుణదొషవిచారణా స్యాత్
ఆశ్రితులయందలి లోపాలోపములను సాధువులు విచారింపరు.
నో ఖ ల్వన్ధా: సహస్రమపి పాన్ధా: పన్ఖానం విదన్తి
మార్గమునబోవు గ్రుడ్డివా రొకవేయిమంది యైనను మార్గమును తెలిసికొననేఱరు.
నోపకరం నినా ప్రీతి: కధంచిత్ కస్యచి ద్బవేత్
ఉపకారము లేనిదే ఒకనికి మఱొకనియంద్ దెవ్విధముగ నైనను ప్రీతి జనింపదు.
పండక ముద్వాహ్య ముగ్దాయా: పుత్రప్రార్ధనం
ఒకతెలివితక్కునస్త్రీ నపుంసకుని పెండ్లియాడి పుత్రులు కలుగలేదని పరితపించినదట.
ప
