సకలార్థంబును నామనిశ్చయముగా సాక్షీసమేతంబు వ్రా
యక కాదంబరివ్రాల వ్రాయుకరణం బజ్ఞాని గాకుండునే. 302
నీతిసారము
రాయసము – కరణము
సీ. అలఘుచిత్తుఁడు లఘుహస్తుఁడునై పెక్కు
లిపు లభ్యసించి యేలికకు మిగుల
ననుకూలుఁడై చెప్పినన్ని కార్యంబులు
మఱవక వ్రాసి సమ్మతిగఁ జదివి
అవసరోచిత భాషలందుఁ బ్రవీణుఁడై
సమ్ముఖంబున నిల్చి సమయ మెఱిఁగి
కొలిచి గోప్యంబులు వెలికిఁ జిల్కఁగనీక
జాతియు నీతియు శౌచగుణము
గీ. తగవు వినయంబు హితము నుదారతయును
గలుగు గణికుని నానతాకులకునేలు
నృపతిరాజ్యంబు పూజ్యమై నిక్కి దెసఱఁ
గీర్తియును బెంపుఁజెందును గేశవేశ. 303
మదీయము
క. చేసేత నందియిచ్చిన
వ్రాసినయప్పుట త్రిబంతి వ్రాసిన నొంటన్
వ్రాసిన నీనెం జుట్టిన
నాశమగున్ గార్య మండ్రు నరనుత వినవే. 304
క. తగదు తుడు పిచటఁ ద ప్పని
తగదున్నది దలఁప నంబు తగ దిరువుటయున్
దగదు తగదెపుడుఁ జెప్పఁగ
దగదు తలన్ వ్రాల్చివ్రాయఁదగ దా లేఖల్. 305
చాటువు
వాచకలక్షణము
చ. వెనుకకుఁ బోక హాయనక వేసట నొందక బంతి బంతిలో
బెనఁపక కానమిం బ్రమసి బెగ్గిల కెంతయు మున్ను సూచుచున్
గనుకని యక్షరాక్షరము కందువు దప్పక యేకచిత్తుఁడై
యనుపమభక్తితోఁ జదువునాతని వాచకు లండ్రు సజ్జనుల్. 306
సీ. ఊరక మురియక యుబ్బసం బందక
వెఱవక దేహంబు విఱిచికొనక
నిడుసునఁ బెట్టత నిప్పోటమునఁ బోక
తరవాయి దప్పక తడవికొనక
యక్షరస్పష్టత యన గీత నష్టత
గాకుండ నర్థంబు గానఁబడఁగ
నయ్యైరసంబుల కనురూపముగఁ బెక్కు
రాగముల్ ఫణితులు బాగుపుట్ట
