సీ. పరదేశి ధన మబ్బఁ బాఱిపోవఁగఁజూచు
విప్రుండు ధన మీఁడు వెరవు లేమి
క్షత్రియుఁ గోపింప ఖడ్గముఁ జూపుఁ జు
ట్టముఁ జనవరియునోడరు భజింప
చెలి రా జనఁగ నాజ్ఞ నిలువఁడు కడుఁజిర
సేవకుండును దప్పు సేయుఁ దఱచు
పిసిఁడియర్థము రాతిపెడనార యుపకారి
పూర్వోపకృతియ చూపుచు నటించు
ఆ. మూర్ఖు నరకపాత్రముగ ననర్థముఁ జేయు
దుష్టు సేయు నెల్ల దురితములను
గాన నిట్టివిధము మానవులకు నధి
కార మీగి వెరవికలిమి గాదు. 215
చ. వెలువడు గ్రేడిబట్టగను వేగమె తోడనె పుట్టు వైరమున్
జలమును లోభమున్ వడియు జాడ్యము దంటలు రెంటమాటలున్
బొలుచరిగొంటుచందములు బొంకులు ఱంకెలు వట్టిఱిచ్చలున్
మలకలు వృష్టితోపులును మర్మము లెన్నుచుఁ దప్పులాడుటల్. 216
నీతిసారము
క. ధారుణిపతి దనప్రజఁ దా
నారయ కొరుఁ బంచెనేని యర్థము దనకున్
జేరదు ప్రజరిత్తయ చెడు
నారయ నధికారి తనకు నగ్గలికుఁ డగున్. 217
పురుషార్థసారము
సీ. సొమ్ము రాజులు గొన్న సుంక మెక్కించినఁ
బరదేశిసరకులు సొరకు మనుట
వణిజులు దమయంత వలసిన ధారణ
సేయఁ జూచుట ప్రజఁ జెఱిచికొనుట
తులలు తూములు పాటి నిలువక సాగంగ
నిచ్చుట మ్రుచ్చిమి కియ్యకొనుట
కల్ల దులాయించి మొల్లంబు వెడసూఱ
గొనఁగ మాన్పమి దాన కొనక చెడుట
ఆ. కాన నృపతిలోభి గాక పేదలఁబ్రోదు
తలఁపు గలిగి బేలుఁదనము విడిచి
తగనివారియందు దాక్షిణ్య మొల్లక
యరయవలయు గూఢచరులవలన.218
ఆ. ఒకఁడు గొన్న సరుకు లొకచాయ నెక్కిన
నెక్కుటెల్ల రాజు లెఱిఁగికొనిన
కొంచెమైనవెలకుఁ గొన్నవస్తువులను
గొన్నవెలయె యిచ్చి కొనఁగఁదగును. 219
క. చనవరులు నాయగాండ్రును
బెనచినఁ జెడకున్నయట్టి బేహారంబుల్
వినికిఁ గలరాజు వారలఁ
బెనుపక యుండంగ నాజ్ఞ పెట్టఁగవలయున్. 220
క. చాయల బంట్లం జోరుల
రోయుచుఁ దృష్టేంగితము లెఱుంగుచు ఘనులై
రేయును బగలుఁ దలారులు
పాయక తిరుగంగవలయుఁ బట్టణమెల్లన్. 221
