84
రంగూన్రౌడీ.
(తెరలో) పకడో, పకడో, శంకరరావుకూ పకడో. బంద్కరో !
శంక - (ఉలికిపడి) ఇది నామామ యగు తులసీరావు కంఠధ్వనివలె నున్నది. రానిమ్ము. వీనిప్రాణములు నేటితో సరి.
(తుపాకి సవరించుకొనును.)
[పురుషాకృతితోనున్న అన్నపూర్ణతో తులసిరావు ప్రవేశము.]
తుల - శంకరరావు ! నిలువుము. ఇంతకాలమునుండియు నన్ను తప్పించుకొని తిరిగితివికాని, ఇంక నెందును పారిపోవఁజాలవు. నేఁడు నీసర్వాపరాధములకును నిన్ను సర్కారువారి కప్పగించి నా బాధ్యతను తొలగించుకొందును.
శంక - మామగారూ ! మీకు నాపై నింత వృధాకార్పణ్య మేటికి ?
తుల - నీవు హంతకుఁడవు- చోరుఁడవు - జారుఁడవు - నీతిభ్రష్టుఁడవు - మతభ్రష్టుఁడవు - కులభ్రష్టుఁడవు- నిన్ను శిక్షంపక తప్పదు. ఈశ్వరసమ్మతముగా నీకు శిక్ష కల్గింతును.
శంక - అబ్బా ! ఎన్నిభ్రష్టతలు నాయం దారోపించినారు ! మామా! ఇన్నివిధముల భ్రష్టుఁడ నయినను అదృష్టభ్రష్టుఁడనుమాత్రము కాలేదు సుఁడీ!
తుల - ఇంతవఱకు కాకున్నను నేఁ డదికూడ కానున్నదని యెఱుఁగుము.
శంక -- కాదు. కాదు. ఎన్నటికిని కాఁజాలఁదు. వెఱ్ఱిభ్రాంతి యేల పెట్టుకొందరు. ? శంకరరావుతోడ శత్రుత్వము పాముతో చెరలాటమని యెఱింగి మర్యాదగా నిచ్చటనుండి తొలఁగిపొండు; మీ క్షేమమునకై చెప్పుచున్నాను.
తుల - కానిచో. నాక్షేమమున కపాయముగల్గునా !
శంక - తప్పక కల్గితీరును .
తుల - ఓరీ ! దుష్టుఁడా ! కులభ్రష్టుఁడా ! చేసినపాపములకు సిగ్గుపడి తలవంచుకొనక మొండితనము వహించెదవేల? వృద్ధుఁడైన రం