44
రంగూన్‌రౌడీ.
నిన్నుఁగాంచుభాగ్య మున్నదో లేదో; నీ
తండ్రికంచు గుండెతల్లడిల్లు, (ముద్దిడుకొనును.)
మోహ - అమ్మా ! అమ్మా ! నీవెందు కేడ్చుచున్నావే !
అన్న - ఇఁక నా కేడుపే విధి విధించియున్నాఁడు తండ్రీ !
మోహ - అమ్మా ! నిన్నెవరేమన్నారో చెప్పవే. వాళ్ళను చితుక కొట్టివస్తాను.
కృష్ణ - అక్కా ! మీ రిక్కడనుండిన నిట్లే దుఃఖంతురు. మీకు దుఃఖించినకొలఁదియు కుఱ్ఱవాఁ డడలుచున్నాఁడు. మీరు లోనికిఁ బొండు. మే మేదో విధాన మాలోచించి, మార్వాడీచేఁజిక్కిన మీయాస్తిని మీకు వచ్చునట్లు చేయుదుము.
అన్న -- నాయనా ! మంచిది - మోహనా ! రమ్ము మనము లోనికి బోవుదుము. (లోని కిరువురును నిష్క్రమింతురు.)
కృష్ణ - జానకీ ! ముందుకర్తవ్యమేమి ?
జాన - మీ మిత్రుఁడు జయరాం గంగారామునికుమార్తెను వలచి వారియింట దర్వానుగా చేరియున్నాఁడని చెప్పితిరే ! తన్మూలమున సాధింపలేమా!
కృష్ణ - అవును నిజమే ! జయరాముఁడు నాకడకు వచ్చెదనని చెప్పెను. ఇంకను రాకున్నవాఁ డేమి చెపుమా !
జయ - (దర్వాన్ వేషమున ప్రవేశము.)
కృష్ణ --(స్వ-) ఎవ్వ రీపురుషుఁడు ! (ప్ర-) అయ్యా ! నీ వెవ్వఁడవు?
జయ - ఏమంత యగౌరవముగ “నీ వెవ్వఁడ” వని మాటలాడుచున్నావు ! కనుపడుట లేదా ! నేను ఫైల్ వానును.
కృష్ణ - కావచ్చును. ఐన నిన్ను నే నగౌరవించిన దేమున్నది ?
జయ - అంతయు సగౌరవము. ధనగర్వము.
కృష్ణ — తప్పున్న క్షమింపుఁడు. కాని నీ రాక కేమి కారణము ?
