28
రంగూన్రౌడీ.
లేశమును గృపలేని పోలీసువృత్తి
యనెడు కత్తిచేతను గోతు వయ్య తండ్రీ !
గంగా - మహరాజ్'! హత్యచేసినవాడు అల్లుఁడు. గోడుననేడ్చుచున్నది కుమార్తె. అంతకఠినముగా నుండుట మీకర్హమైనపనిగాదు. కొంచెము దయఁదలఁపుఁడు. ఈమాట నే నెవ్వరితోను చెప్పను.
తుల - గంగారాం ! నీకు తెలియదు ! నీవు మాటలాఁడకు.
గంగా - ఆమెదుఃఖమును విన్న నాకే గుండెలు నీరగుచున్నవి ! కన్న తండ్రివి, లేక లేక కలిగిన యేకపుత్రిక.
తుల - ఓరీ! నీమారువాడీనక్కవిషయములు నాయొద్దసాగవు. కట్టిపెట్టు.
అన్న - తండ్రీ ! ఒకరియుపదేశములు నీకేల ! నీయంతరాత్మయే నీకు సాక్ష్యముగాదా! నాప్రార్థనం ద్రోసిపుచ్చక నాకు పతిభిక్షనిమ్ము.
(అనుబంధము - 12.)
తుల - అన్నపూర్ణా! లెమ్ము నీదుఃఖమును వినిన నాకు విచారముగనే యున్నది. కాని, నే నేమిచేయుదును ? నాధర్మమును నేను నిర్వర్తింపక తప్పదు.
అన్న - తప్పదా? తండ్రీ! తప్పదా?
తుల - తప్పదు. తప్పదు.
అన్న - అల్లునియుసురు తీసి, ఆత్మజను విధవను జేతువా ?
తుల - అది మీవ్రాతఫలము; నే నేమిచేయఁగలను ?
అన్న - ఆవ్రాతఫలమును మార్చుటకు నీ కధికారము కలదుకదా ?
తుల - నాకేమి యధికారముగలదు? నేను సేవకమాత్రుఁడను!
అన్న -- నీవు దయఁదలంచిన రక్షింపఁగలవు.
తుల - దయగల్గినవాడనైనచో - నీయుద్యోగమున నే చేరి యుండను.
అన్న — నీకడుపును నీవే మంటఁ బెట్టుకొందువా ?
తుల - నాకడుపు మండినచో ఆదుఃఖము ననుభవింతును.