ద్వితీయాంకము.
21
నాంది — మీ రెవ్వరమ్మా ! సందులో నేమిచేయుచున్నారు ?
దాసి - నేను సేటుసాహేబుగారి సర్వెంటును.
నాంది - సర్వెంటూ ? సర్వెం టంటే ఏమిటీ ?
దాసి - సర్వెం టనగా తెలియనే తెలియదా ? సర్వెం టనఁగా ! "దాసి" అన్నమాట.
నాంది - నీవు దాసివా ! అబ్బో! ఇంగ్లీషుదాసివా యేమి ?
దాసి - -ఆఁ ! అన్నమాటే .
నాంది --- అబ్బో! అట్లయిన నీకు చాకిరిచేయుటకన్న మాపై సవారీచేయుట బాగుగాతెలియునని తోఁచుచున్న దే?
దాసి - నీ కా అనవసరప్రసంగ మెందుకు? నాతో నేమైన పని యున్నదా చెప్పు, లేదా వెళ్ళెదను.
నాంది - నీవు దాసివైన నే నెవ్వతెనో తెలియునా ?
దాసి - ఏమో ! ఎవ్వతెవో.
నాంది - నీవుదాసివైనచో నే నీఇంటి “సేఠాణీ”ని.
దాసి - ఏమో ! సేఠాణీవో సైతానీవో ! నాకుఁ దెలియదు. అసలు పనియున్నదా?
నాంది — (స్వగతం) దీనిమాటలు - దీనివైఖరి చూడఁగా కొంపకు మారివలె వచ్చిన ట్లున్నది. ఇది గంగారాంసేట్‌కంటఁబడెనా నాకుఁ దక్కఁడు. కనుక - దీని నాతనికంటఁబడనీయకూడదు. ( ప్రకాశముగా ) అమ్మాయీ ! ఉండుండు. తొందరపడియెద వెందులకు ! నీవు బజారునకు వెళ్ళి రెండణాలు చేపలు, రెండు డబ్బుల ఉల్లిపాయలు, కాని చింతపండు, కాని పచ్చిమిరపకాయలు-
దాసి - ఉండుండు. నేను సంతబజారుసకు వెళ్ళి సామానులు తెచ్చు దాసిముండ ననుకొన్నావా ?
