పుట:Ranganatha Ramayanamu.pdf/99

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

నన్ను రక్షింపుము నరనాథచంద్ర! - మన్నింపవే రామ మనుజలోకేశ!"
యనవుడు రఘురాముఁ డాజామదగ్ని - ఘనపుణ్యలోకమార్గము నేసె నంత;2370
జడురీతి నిలుచున్న జమదగ్నిరాముఁ - గడునుగ్రుఁడై యున్న కాకుత్స్థరాముఁ
జూచుచునుండిరి సురసిద్ధసాధ్య - ఖేచరు లద్భుతక్రీడలఁ దగిలి
వలనొప్పఁగాఁ బుష్పవర్షము ల్గురిసె - నలినగర్భాదులు నానంద మంది
పొగడిరి రామునిఁ; బొందుగా సురలు - మిగులుతేజంబున మిన్నున నుండి;
యంత భార్గవరాముఁ డారాముఁ జూచి - యంతరంగంబున నతని భావించి
“యనఘ! నీసత్త్వ మే నాత్మలోఁ జూచి - నిను వివేకించితి నీవు విష్ణుఁడవు;
కాకుత్స్థ! యటుగాన గదనంబునందు నీకు నోడుట నాకు నింత గా దెందు;
నాబలంబును నీవె; నాయాత్మ నీవె; - నాబంధువులు నీవె; నారామచంద్ర!
నామాట లన్నియు నాత్మ నుంపకయ - రామ! రక్షింపవే రఘుకులాధీశ!"
యనుచుఁ బ్రస్తుతి సేసి యానంద మంది - మనమున రఘురామమహిమ లెన్నుచును2380
వరుస శ్రీరాముని వలగొని భక్తిఁ - గరములు ముకుళించి కరము సంప్రీతి
వినయవిధేయుఁడై విభు నటు చూచి - మనమునఁ గృప పుట్ట మఱి యిట్టు లనియె.
"సెలవిమ్ము రాఘవ శ్రీజానకీశ - సెలవిమ్ము పోయెద సెలవిమ్ము నాకు
నాతప్పు లెన్నక నన్ను మన్నించి - యీతఱి రక్షించి యింపుగాఁ బనుపు
మనసు నేకము చేసి మది వెల్గుఁ గనుచుఁ - గనుమూసి నినుఁ గూర్చి కదలక తపము
లొనరంగఁ జేసిన నొయ్యన మునులు - మనముల నానందమగ్నులై యుందు"
రనుచుఁ బ్రస్తుతిఁ జేసి యభినుతుల్ చేసి - యనుపమప్రీతితో నప్పుడే కదలి
"నిరుపమతరశక్తి నీశక్తి" యనుచు - నరిగె రాముఁడు మహేంద్రాచలంబునకుఁ
బరశురాముని విల్లు ప్రార్థింప నొసఁగె - వరుణుచేతికి రఘువర్యుఁ డాక్షణమె
యప్పుడు వాయువు లనుకూలగతుల - నొప్పే నుత్సాహంబు లొదవె సేనలకు.2390
నరు దరు దని సుర లభినుతిసేయ - వరజయశ్రీ గూడి వచ్చి రాఘవుఁడు
తనతండ్రి దశరథధరణిపాలునకు - ననఘ వసిష్ఠున కతిభక్తి మ్రొక్కె.
మ్రొక్కిన దీవించి మొగిఁ గౌఁగిలించి - యక్కున నందను నౌదలఁ జేర్చి
పరమసమ్మదమునఁ బార్థివేశ్వరుఁడు - “సరసోక్తి నేఁ బునర్జాతుండ నైతి
గొమ రొప్ప నీవంటికొడుకును గనుట - నమరేంద్రుఁ బోలితి నవనిలో నిపుడు
పరమపావనుఁడైన పరశురాముండు - పరమేశుపగిదిని బరఁగ నిచ్చటికి
వచ్చుట నేఁ గాంచి వడలెల్ల వడఁక - యిచ్చలో భయ మంది యిఁక నేది త్రోవ?
యనుచు భయంబున నాతనితోడ - మనవిగాఁ జెప్పిన మఱి వినకున్నఁ
బరవశత్వం బొంది పలుకనేరకయ - పరమమైత్రికి నేను బాల్పడియుంటి;
నతని గెల్చుటయె నా కాశ్చర్య మయ్యె - నతులితవైభవం బందితి నేను2400