నెక్కుపెట్టఁగజాల రీచాప మనినఁ - దక్కిననరులకుఁ దలఁపంగఁ దఱమె
కౌశిక రామలక్ష్మణులకుఁ జూపు - మీశరాసన" మన్న నెలమి నమ్మునియు
రామచంద్రుని జూచి "రఘువంశవర్య - యీమహాధను వెత్తి యెక్కిడి తివియు1910
మాదివరాహమై యవలీల గోట - మేదినీతల మెత్తి మెఱసిన నీకుఁ
దనర నీవిల్లెంత? తలపోయ ననఘ” - యని యిట్లు మునివరుఁ డానతిచ్చినను,
మనువంశతిలకుఁడు మఱి వేగఁ బుత్తు - నని ముని సభలోన నారాజుక్రియను
సౌమిత్రియును దాను జయ్యనలేచి - ప్రేమయుఁ దమకంబు పెనఁగొనుచుండఁ
జెలఁగుచుఁ దనమీఁదిచెఱఁగు రాఁదిగిచి - మొలనూలు బిగఁజుట్టి మోహనాకృతులఁ
దిరముగా నిగ్గులు దిశల శోభిల్ల - నరవిందలోచనుం డసమసాహసుఁడు
మొలనూలిఘంటలు మురువు మించగను - మలఁగుచు నవరత్నమాలిక ల్పొరల
బాహువు ర్లుంగరాల్పటుకంకణములు - బాహువు లంగుళావళి కాంతు లీన
నమరంగఁ గర్ణభూషాదులకాంతి - కొమరారుచెక్కిళ్లు గుదిగొని మెఱయ
అలకలు పెడతల నటనృత్యమాడి - తళుకొందు బంగారుతనుకాంతులీన1920
కోటిమన్మథలీలఁ గొమరుదీపింప - నీటుగా నటువచ్చి నెఱి యెల్ల రెఱుఁగ
జనకునిసభలోన జననుతంబై న - మనువంశతిలకుండు మందస దెఱిచి
ధరణీతలంబెల్ల దనమీఁద నునిచి - చిరనిద్ర సుఖియించు శేషాహి యనఁగఁ
గాలమేఘములోనఁ గదలనిరుచులఁ - దూలక పొలుచు విద్యుద్దండ మనఁగ
నిరుపమాకారత నిండారియందుఁ - గరమొప్పువిల్లెత్తి గవిసెన వుచ్చి
శ్రీరాములు శివునివిల్లును విఱుచుట
గర్వించి తనునెత్తఁ గడఁగి యేతెంచు - నుర్వీశబలము లాహుతులుగ మ్రింగ
నరుణరత్నప్రభ యనుమంటలొలుకఁ - బెరుఁగురు నిలుచున్న పెనుచిచ్చువోలె
నక్కజమగుశక్తి నావిల్లు రాముఁ - డెక్కుపెట్టుచు నుంట నెఱిఁగి కౌశికుఁడు
"హరుని చాపము రాముఁ డతిసత్త్వయుక్తిఁ - బెరిగినేఁ డిదె; యెక్కుపెట్టుచున్నాఁడు;
అదరకు భూదేవి! యాత్మలో నీవు - చెదరి చలింపకు శేషాహి! నీవు1930
కడక ధరింపుము కమఠేంద్ర! నీవు - కడునేమరకుఁడు దిక్కరులార! మీర”
లని ముని పల్కఁగ నామేటివిల్లు - గొనయ మెక్కించి కైకొనక రాఘవుఁడు
తనబాహుసత్త్వంబు దర్పంబు మెఱసి - జనకుని కనియె నాచాపంబు చూచి
"యిది చాలఁ జులకన యిది చాలఁ బ్రాత - యిది చాల నిస్సార మిది చాల నలఁతి
తెగఁగొన నిలువదు దీని నాయెదుటఁ - బొగడితి పలుమాఱు భూపాల" యనుచు.
సురలు ఖేచరులు భూసురులు కిన్నరులు - నరులును నృపతులు నలిఁ బర్వి చూడ.
నెడపక తనజయం బెల్లెడఁ జాటు - వడువున విలుగుణధ్వని చెలంగించి
