పుట:Ranganatha Ramayanamu.pdf/79

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

కౌశికుఁ డత్యంతకారుణ్యబుద్ధి - నాశునశ్శేపు నొయ్యనఁ జేరఁబిలిచి
"యేను మంత్రములు రెం డిచ్చెద నీకు - వాని ననుష్ఠింపు వదలక నీవు
అవి నిన్ను రక్షించు నంబరీషునకు - సవనతంత్రంబును సఫలంబు సేయు"
నని చెప్పి మంత్రంబు లవిరెండు నిచ్చె - ననుపమభక్తితో నతఁడు గైకొనియె.
మఱునాఁడు వచ్చి యమ్మనుజవల్లభుఁడు - వఱలెడు తనయజ్ఞవాటంబుఁ జొచ్చి
విశసింపఁబూని యావిమలాత్ముఁ దెచ్చి - పశుపూజ చేసి యూపమున బంధించె.
నంత శునశ్శేపుఁ డమ్మంత్రజపము - శాంతుఁడై చేయుచుఁ జలియింపకున్న.
నచటి కింద్రోపేంద్రు లర్థితో వచ్చి - సుచరిత్రు నంబరీషునిఁ జేరఁబిలిచి
క్రతుపూర్ణఫల మిచ్చి కడనున్నరుచికు - సుతుఁ జిరాయువు చేసి సురలతోఁ జనియె1760
అరుదైన తపమున నంత వెయ్యేండ్లు - జరిపిన బ్రహ్మ విశ్వామిత్రుఁ గదిసి
"నీకు ఋషిత్వంబు నీతపశ్శక్తిఁ జేకూడె" నని యొప్పఁ జెప్పి విచ్చేసె.
నంతటఁ దనియక యత్యుగ్రతపము - సంతతనియతితో సలుపుచు నుండఁ
గాముదీమములీలఁ గైకొననేర్చు - కామునిబాణంబు కమనీయకంబు

విశ్వామిత్రుఁడు మేనకను గూడుట

చెలువొందునప్సరస్స్త్రీమూర్తి దాల్చి - మెలఁగెడుగతితోడ మేనక యపుడు
లలితయౌవనకళాలావణ్యగణ్య - జలకేళిఁ దేల నాసతిజారుకొప్పు
చికిలిచూపులు నునుజెక్కులముద్దు - మొకము కెంపులమోవి మొలకనవ్వులును
బొంగారుకుచకుంభములు పదార్వన్నె - బంగారుపొడి రాలు బాహుమూలములు
చిన్నారినూఁగారు సింగంపుఁగౌను - పొన్నపూపొక్కిలి బొదలెడుపిఱుఁదు
లూరులతీరు నోరూరఁగాఁ జూచి - పేరువాడిమరుండు పెళపెళనార్వ.1770
ధ్యానంబు మౌనంబు దపముఁ బోకార్చి - మేన గళ ల్గ్రమ్ము మేనకఁ జూచి,
“నన్నుఁ గాయజుకేళి నలినాక్షి పొందు” - మన్న నామాటను నంగీకరించి,
పదియేండ్లు మది సోలి భావజుకేళి - సదమదంబుగ సౌఖ్యసరసిని దేలి,
మఱి వివేకము పూని మౌని యెంతేని - దఱుగనితనతపోధనము పోవుటకుఁ
బరితపించుచు మది పదిలంబు చేసి - సురలోకమునకు నాసుదతి వీడ్కొలిపి,
యింద్రునియత్నంబు లివి యంచుఁ దెలిసి - యింద్రియజయశుద్ధి యేఁ గాంతు ననుచు,
శీతాద్రి కరిగి కౌశికిచెంతఁ జేరి - యాతపంబునను మహాతపం బపుడు
వర్షముల్ పెక్కైన వచ్చి విరించి - హర్షించి “నీవు మహర్షి వై ” తనిన
"నీరజాసన నన్ను నీవు నీచిత్త - మారంగ బ్రహ్మర్షి యన్నంతదాఁకఁ
జరియింతుఁ దప" మన్నఁ “జరియింపు"మనుచు నరవిందభవుఁ డేగె నంతఁ గౌశికుఁడు.1780
బ్రహ్మదేవుఁడు పోవఁ బరమపావనత - బ్రహ్మర్షితనమును బడసెద ననుచు