పుట:Ranganatha Ramayanamu.pdf/78

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

లలి నిజస్థానంబులకు నేగి రంత - నెలమి గౌశికుఁడు మునీంద్రులఁ జూచి
"యిమ్ముగా నటమీఁద నిది తపంబునకు - సమ్మర్ద మిక్కడ జాలంగఁ గలుగు.
మునులార! మన మింక ముదము చిత్తమున - దనర నొక్కెడకుఁ బోదము రం"డటంచు
గడఁక నక్కడఁ బాసి కదలి విశాల - కడ కేగి యందుఁ బుష్కరతీర్థ మాడి,

అంబరీషుఁడు యజ్ఞపశువుగా శునశ్శేఫునిఁ గొనిపోవుట

యంబుఫలాహారి యగుచుఁ బెక్కేండ్లు - పంచిననిష్ఠఁ దపంబు గావించి,
యంబరీషుం డయోధ్యాపురివిభుఁడు - శంబరరిపుమూర్తిసముఁ డట్టియెడను
వెలయంగఁ గ్రతువు గావింపఁగాఁ బూని - బలభేదిచే యాగపశువు గోల్పోయి
యరసి లేకున్నఁ బ్రాయశ్చిత్తవిధికి - నరపశు వడుగుచు నానాశ్రమముల
నరయుచు నందంద నట నొక్కమౌని - వరునింటికడకు భూవరుఁ డేగుదెంచి1730
భృగుతుంగవాసియై పేదయై నియతిఁ - దగనున్నరుచికునొద్దకుఁ బోయి మ్రొక్కి,
కరుణాఢ్య! యేను యాగము సేయఁగోరి - పరికింపనేరక పశుపుఁ గోల్పడితి.
గొనకొని యొకలక్షగోవులఁ బుచ్చు - కొని యాగపశువుగాఁ గొడుకు నా కిమ్ము”
నావుడు నాతండు ‘‘నాపెద్దకొడుకుపై వేడ్క సేయుదుఁ బశువుగా నీను
నావుడు మునిపత్ని నాపిన్నకొడుకుపై వేడ్క సేయుదుఁ బశువుగా నీను.”
అని యిరువురు పూని యాడువాక్యములు - విని శునశ్శేవుఁ డుర్వీపాలుఁ జూచి
తనపెద్దకొడుకు మాతండ్రి పాటించుఁ; - దనపిన్నకొడుకు మాతల్లి పాటించు
వారలు నీ కేల వచ్చెద నేను - కోరి వీరల మ్కిము గోసహస్రముల”
ననిన నట్ల యొనర్చి యమ్మునిపుత్త్రుఁ - గొని రథం బెక్కించుకొని శీఘ్రవృత్తి
జననాథుఁ డెంతయు సంతోషమొప్పఁ - జనిచని పుష్కరాశ్రమభూమిఁ జేరె.1740
నచట శునశ్శేఫుఁ డతితపోనిష్ఠ - నచలుఁ డైయున్న విశ్వామిత్రుఁగాంచి
తన మేనమామ యాతఁడు గానఁ బ్రేమ - ననరొత్త నుచితప్రణాముఁడై పలికె,
“ననుఁ దలిదండ్రు లీనరవరాగ్రణికి - ననఘాత్మ! పశువుగా నమ్మి పొమ్మనిరి;
చెలువొప్ప నీరాజు సేయు జన్నంబు - ఫలియింపఁజేసి నా ప్రాణము ల్గావు;
దల్లియుఁ దండ్రియు దైవంబు గురువు - నెల్లచుట్టములు నా కీవేళ నీవ;"
యని దైన్య మొంద విశ్వామిత్ర మౌని - దన తనూభవుల నందఱఁ జూచి పలికెఁ.
"బ్రాకటంబుగఁ దమపరలోకమునకు - నైకదా సుతులఁ బుణ్యాత్ములు గనుట
పరలోక మిదియు నాపాలికి నన్ను - శరణంబుఁ జొచ్చె నీసంయమిపుత్త్రుఁ;
డితఁడు నామేనల్లుఁ డితని రక్షింపుఁ; - డితనికై ప్రాణంబు లిడుఁడు మీరొకరు
అడిగెద మి"మ్మన్న నటుసేయఁ గొడుకు- లొడఁబడమన్న నత్యుగ్రుఁడై మండి1750
"శునకమాంసము దించు సొరిది వేయేడు - లనుభవింపుఁడు దుఃఖ" మని శాప మిచ్చి.