46
శ్రీరంగనాథరామాయణము
ద్విపద
అమర నూతనయౌవనాభిరామముల - నమర నరువదికోట్లయప్సరోగణము
లీలమై నచ్చరలేమలనెల్ల - నోలి దేవతలు దైత్యులును గైకొనిరి.1360
వారక దరువ నావరుణాత్మజాత - వారుణి ప్రభవించె వైభవం బలర
నాసురదితిసుతు లపు డొల్లకున్న - నసురులై వర్తిల్లి రవని నెల్లెడల
సుర నాదితేయులు సొరిదిఁ గైకొన్న - సుర లనఁ బ్రఖ్యాతి శోభిల్లి రపుడు
సంతసంబున రమాసతి దురంగంబు - కాంతి మిన్నగు దంతి కౌస్తుభమణియు,
నమృతాంశుఁడును బుట్టె, నమృతంబు సురభి - నమరు సుధాపూర్ణ మగుకమన్డలువు
కలిగి ధన్వంతరి కర మొప్పఁ బుట్టె - వెలయంగ మఱి పుట్టె విష ముగ్రముగను
నంత సురాసురు లమృతంబుకొఱకు నెంతయుఁ దమలోన నేచి దర్పమున
ననుపమస్థితిఁ బోర నసురుల సురలఁ - గనుఁగొని సురలపైఁ గరుణించి మించి
మానినీరూపమై మధుమర్దనుండు - తా నమృతముఁ బంచి తగ నిచ్చువేళ
రాహుకేతువులను రాక్షసు లప్పు - డూహించి పంక్తిలో నొగిఁ గూరుచుండి1370
చెయి జాచి పట్టిన జెలఁగుచు సుధను - మెయిచాయ జూడక మెలఁత యిచ్చుటయు
రవిచంద్రు లప్పు డారమణిని జూచి - కవగూడి యిద్దరుఁ గళవళం బంది
కనుసైఁగ నటుచూపఁ గనలుచు - వనువొందఁ జక్రంబు నటు ప్రయోగించి
శిరములు ఖండించి సృష్టిలోపలను - కఱకురాక్షసుతలల్ కడుగ్రహంబులుగ
నామింట నిలిపెను నమృతంబు ద్రావ - నేమియుఁ జెడకుండ నెప్పుడు వారి
నాదిగా నెప్పు డయ్యాదిత్యుఁ జంద్రు - బాధించుచుందురు పర్వంబులందు
నసురులు గను బ్రామి యమృతంబు సురల - కొసఁగి వారికి జయం బొసఁగె యుద్ధమున.
దైతేయకోటియందఱఁ ద్రుంచి యింద్రుఁ - డాతటి జగంబు లర్థిఁ బాలింప
దితి యంతఁ దనసుతు ల్దెగుటకు నొగిలి - పతియైన కశ్యపుఁ బ్రార్థించి, “యింద్రుఁ
జంపఁజాలిన మహాసత్త్వప్రతాప - సంపన్ను నొకనిఁ బ్రసాదింపు" మనిన
నంగీకరించి “సహస్రవర్షంబు - లంగన! ఘనశుచివై యుండఁగల్గు!1380
మూఁడులోకంబులు మొగి గెల్చువాని - వాఁడిమిమై నింద్రు వధియించువాని
గనియెద వొకపుత్రుఁ గాంత నావలన" - నని పల్కి దితిమేను హస్తాంబుజమున
నయమారఁ బరిమార్జనము సేసి మఱియు - దయ జూచి యతఁ డేగెఁ దప మాచరింప,
జనియె నాదితియును సమ్మదం బెసఁగఁ - జని యుగ్రతప మొప్ప సల్పుచునుండె.
నంతట మఘవంతుఁ డత్తెఱం గెఱిఁగి - చింతించి దితిఁ జేరి శిష్యుండువోలె,
పాయక కుశసమిత్ఫలమూలభవ్య - తోయాదు లతిభక్తితోడఁ దెచ్చుచును
జరణంబు లొత్తుచు సత్కృతు ల్మఱియు - బరిపాటి సేవయుఁ బరిచర్య సేయ
నేవేళ నెచ్చట నేమి గావలయుఁ - గావలసినవెల్లఁ గనుసన్నఁ దెచ్చి
యుపచరింపుచు వేడ్క నుండెఁ బెక్కేండ్లు! - నపు డొక్కనాఁ డింద్రు నాదితి చూచి
