యంధకారారాతి యకట! యీపద్మ - బంధుండు నేఁడు నాపగవానిఁ గూడి
యుదయించుచున్నవాఁ డుగ్రత మిగిలి - యిదె వడి సౌమిత్రి యిబ్భంగి నుండ6910
నీసూర్యమండలం బిలమీఁదఁ గూల - నేసెద" నంచు నహీనసాహసుఁడు
బ్రహ్మాండకోటుల భంగింపఁ బొంగి - బ్రహ్మాదు లదరంగఁ బ్రళయకాలంబు
నాఁ డుగ్రవృత్తిఁ బినాకి విల్లంది. - వాఁడిమి మెఱయ నవ్వడువు దీపింప
నాపూర్ణభుజనైపుణాటోపకోపుఁ - డాపినాకియుఁ దానె యగుటఁ దెల్పుచును
విల్లంది భుజబలవిస్ఫూర్తి మెఱయఁ - బెల్లుకోపించి సంభృతవేగుఁ డగుచు
జటులరౌద్రాస్త్రంబు సంధింపఁ దివురు - పటువృత్తిఁ గనుఁ గొని భయవృత్తిఁ గలఁగి
యసమానసత్త్వుతో నతికోపుతోడ - వసుధేశుతో జాంబవంతుఁ డిట్లనియె.
"నగణితశక్తిమై నలుక దీపింప - జగతీశ! నీ విటు శరము పుచ్చుటయు
ధృతిదూలి నలుగడ దేవగంధర్వ - పతులెల్ల భీతులై పాఱుచున్నారు;
ఇది యేమి? రఘురామ యిచ్చలో నీవు - పదిలుండపై చూచి భావింపలేవు;6920
వెలుఁగొందు బహుదీపవృక్షదీధితులు - దొలుకాడు నుజ్జ్వలద్రోణాచలంబు
గొనివచ్చుచున్నాఁడు గురుసత్త్వధనుఁడు - అనిలసూనుఁడు గాని యర్కుండు గాఁడు
భానుప్రభాభాసి పవనసూనునకు - భూనాథ! యెదురుగాఁ బుచ్చు వానరుల"
ననుటయు శ్రీరామునానతి వడసి - హనుమంతునకు నెదు రరిగిరి కపులు;
ఆకాశముననుండి హనుమంతుఁ డంత - నాకొండఁ గొనివచ్చి యవనిపై నునిచి
జననాథుఁ డగు రామచంద్రున కర్థి - వినతుఁడై కరములు వెరవొప్ప మొగిచి
"యుర్వీశ! నేఁ బోయి యొగి నౌషధములు - పర్వతంబునఁ బెక్కుభంగుల వెదకి
పనివడిఁ గానక పర్వతంబెల్లఁ - గొని యేను వచ్చితిఁ గువలయాధీశ!
యడరి, మీయానతి నటఁ బోవునపుడు - నెడపనికడఁకతో నిట వచ్చునపుడు
కడఁగి విఘ్నము లనేకము లయ్యె నడుమఁ - దడయుట దప్పుగాఁ దలపోయ వలదు"6930
అనవుడు రాముఁ డాహనుమంతుఁ జూచి - ఘనతరసంతోషకలితుఁడై పలికె.
“నీ కేటి తప్పులు? నీచేత బ్రదికెఁ - గాకుత్స్థకులలీలగౌరవోన్నతులు;
సురుచిరశక్తిమై సురలకు నైన - నరుదైనపని చేసి" తని ప్రీతినొందె;
సుషేణుఁడు సంజీవకరణిచే లక్ష్మణుని మూర్ఛఁ దేర్చుట
నాసమయంబున నర్కతనూజుఁ - డాసుషేణునిఁ జూచి "యర్థి దీపింప
నిక్కొండఁ దడయక యీవు వానరులు - నెక్కి మహౌషధు లేర్పడఁ దెచ్చి
భావించి లక్ష్మణు ప్రాణము ల్వడయు - వేవేగ” యనవుడు విని సుషేణుండు
పని పూని యప్పుడు బరవసం బొప్ప - వనచరసహితుఁడై వడిఁ గొండనెక్కి
యమరేంద్రుఁ డిక్కడ నర్థితోఁ దొల్లి - యమృతపానము చేసె నమరులు దాను
నిచట విష్ణుఁడు జగద్ధితబుద్ధి పూని - యచలుఁడై తనచక్రహతిఁ ద్రుంచివైచె;
