శ్రీరాముఁడు లక్ష్మణునిఁ జూచి పరితపించుట
సమరలక్ష్మీరతిశ్రమ నిద్ర నొందు - క్రమమునఁ జెలువుఁడై రణశయ్య నున్న
తమ్మునిఁ గనుఁగొని “తమ్ముఁడా! నీవు - తమ్ముఁడవై యుండుతఱి నోచనైతి
నిల జీవులకు నెల్ల నిదె వేగెఁ బ్రొద్దు - పొలుపేది నాపాలి ప్రొ ద్దస్తమించె;
నఱిముఱి నడవిలో నాలిఁ గోల్పడితి - నెఱయ నేఁ డాజిలో నిన్నుఁ గోల్పడితి;
నెడ నాకునైన దుష్కీర్తిపంకంబు - గడప దిక్కెవ్వరు గలరు సౌమిత్రి6850
మానపయోనిధి మహనీయశీలు - నానోచి కన్న యున్నతపుణ్యశీలు
నేను నీచే నమ్మి యిచ్చిన నకట - కానలోఁ గొనిపోయి కడతేర్చి తన్న!
యే నేమి సేయుదు? నిటమీఁద నన్న - నేను సుమిత్రతో నే మన నేర్తుఁ?
దుదిఁ బోయి భరతశత్రుఘ్నులు నన్ను - గదియ నేతెంచి "లక్ష్మణుఁ డేడి" యనిన
నే మని చెప్పుదు? నేమని పోదు? - నాముఖంబునను దైన్యము దోఁప నింకఁ;
దేనికిఁ జింతింప; దేనికి వగవ - నేను జింతించెద నిను దీర్ఘచింత;
బలుఁ డైన రావణు గతులకుఁ జేసి - తలపోసి మది రోసి తమయన్నఁ బాసి
హితభృత్యవృత్తిమై నీవిభీషణుఁడు - చతురుఁ డైనను వచ్చి శరణంబుఁ జొచ్చెఁ
జొచ్చినఁ బ్రీతి రక్షోరాజ్య మెల్ల - నిచ్చితి నీ కని యే నూఱడించి
పట్టంబు గట్టితిఁ బ్రతినతోఁ బలికి - నెట్టన నిందింప నేర్పులేదయ్యె;6860
నిది వేగుచును వచ్చె నింక లక్ష్మణుఁడు - బ్రదుకఁడు నా కింకఁ బ్రాణము ల్వలదు;
దురితదూరుని వీనితోడిదె లోక - మరసి చూచిన నింక నడ లోర్వరాదు;
శరణన్నవారి నెచ్చట వీడరాదు - ధరణిపై క్షత్రియధర్మ మూహింపఁ
దారు లోనైనను ద మ్మాశ్రయించు - వారల రక్షింపవలయు రాజులకు
నీవిభీషణుఁ గొంచు నీ వేగి పుణ్య - భావుఁడైనట్టి మాభరతుతోడుతను
నరయ నిక్కడికార్య మంతయుఁ జెప్పి - పరఁగంగ లంకకుఁ బ్రతిగాఁగ నతని
వెలయునయోధ్యకు విజయలగ్నమున - ఫలసిద్ధి సొంపారఁ బట్టంబు గట్టు
మని "యేను జెప్పితి" నని యొప్పఁజెప్పి - యొనరంగ నందుండి యుచితంబుతోడ
వానరేశ్వర! నీవు వాలినందనుఁడు - సేనలఁ గొంచుఁ గిష్కింధకు నరుగు”
మన దైన్యపాటుతో నాడ భీతిల్లి - వనచరాధీశుండు వలనొప్పఁ గదిసి6870
“పరికించి చూడఁ బ్రభాతంబు గాదు - నరనాథ యిప్పుడు నాలవజాము
సొచ్చె నింతియ వాయుసూనుండు నిపుడ - వచ్చుసంతాపింపవల”దంచుఁ దేర్చె;
దేర్చిన నంతయుఁ దేలక మఱియుఁ - బేర్చిన శోకాగ్ని పెల్లున మిగులఁ
బొరిఁబొరి భూమిపైఁ బొరలుచు నగలఁ - బురపురఁ బొక్కుచు భూవరతనయుఁ
“డన్న! నే జనకాజ్ఞ నడవి కేతేర - నిన్నుఁ బొమ్మనకున్న నీవు నావెనుకఁ
జనుదెంచి యిడుమలఁ జాలంగఁ బడగఁ - గనుఁగొని మనమునఁ గరము శోకింతు
