30
శ్రీరంగనాథరామాయణము
ద్విపద
ఇమ్ములఁ దపము వెయ్యేఁడులు సేయ - సమ్మదంబున విష్ణు సాక్షాత్కరించె.
"నీమహాతనువున నిఖిలలోకములు - సోమార్కలోచన! చూపుము మాకు
నాద్యంతరహితండ వగు నిన్ను వేద - వేద్యుని శరణంబు వేఁడెద" మనినఁ
గరుణ నావిష్ణుండు కశ్యపుఁ జూచి - “వరము నీ కిచ్చెద వాంఛితం బెద్ది870
యడుగుము నీ" వన్న నలరి కశ్యపుఁడు - కడుభక్తితోఁ గరకమల ముగిచి,
"యతిబలోద్దతి నాకు నదితికి నీవు - సుతుఁడవై జన్మించి సురల రక్షింపు
మిది కోర్కి నాకును నీదేవతలకు - మదిలోన మన్నింప మమ్ము నందఱను"
అనవుడు నావిష్ణు వదితిగర్భమున - ననుపమం బగు తేజ మలర జన్మించి
వామనత్వము దాల్చి వచ్చి యద్దనుజు - భూమి మూఁడడుగులు పొసఁగంగ నడిగి
రెండడుగులనే ధరిత్రియు దివియు - దండిమైఁ గొలిచి యాధన్యు బంధించి
లోలత నీమూఁడులోకము ల్వెలయ - నేలుము నీ వంచు నింద్రున కిచ్చె.
నది గాన నిది వామనాశ్రమం బండ్రు - ఇదియ మాయాశ్రమం బీపుణ్యభూమి
సిద్ధించు నిటు దపస్సిద్ధులు గాన - సిద్ధాశ్రమంబు నాఁ జెల్లు నెల్లెడల
నీవె వామనుఁడవై నెగడి త్రివిక్ర - మావతారము దాల్చినట్టి విష్ణుఁడవు. 880
నాఁడును నిది నీవనంబు శ్రీరామ - నేఁడును నారీతి నీవనం బయ్యె."
ననుచుఁ గౌశికుఁడు నిజాశ్రమంబునకుఁ - జని యందు రామలక్ష్మణులఁ బూజించె.
విశ్వామిత్రుఁడు యజ్ఞముచేయుట
నచ్చట మునిజనం బంతయు గొంత - ముచ్చట దీఱ రామునిఁ బూజ సేసె.
నంత రాఘవుఁడు విశ్వామిత్రుఁ జూచి - సంతసంబున “మునీశ్వర! నేఁడు మీరు
యాగదీక్షకుఁ జొరుం డనుమాన ముడిగి - యాగశత్రులనెల్ల నడఁచెద నేను"
అనిన విశ్వామిత్రుఁ డంత హర్షించి - మునుల రప్పించి యిమ్ముగ దీక్ష వడసి
యాగవేదుల మును లర్థిఁ గావింప - యాగాంగములఁ బూర్ణమయి వేది యొప్పె.
నంచితాజ్యాహుతు లందందు దొరుగ - మించి యగ్నులు మండి మింటికిఁ ద్రాక
హోమాగ్నిఁ బ్రభవించుచున్న తధ్వనులు - సామాదివేదప్రసన్నఘోషములు
నాతతదేవతాహ్వాననాదములు - హోతలపుణ్యమంత్రోపనాదములు890
దిక్కులన్నియు నిండి తివిరి ఘోషింప - నక్కజమయి యాగ మటు చెల్లుచుండ
రామభద్రుఁడు ధనుర్ధరుఁడునై మైత్రి - సౌమిత్రియును దాను జాగరూకతను
రక్కసు ల్వచ్చు మార్గము ము న్నెఱింగి - యక్కౌశికుని మౌనియైయున్నవాని
విశ్వమంతయుఁ దమోవృతము గాకుండ - శాశ్వతధృతిఁ గాంచు చంద్రార్కు లనఁగ
గాచిరి కంటికిఁ గనుఱెప్పకరణి - నేచినభక్తి నయ్యెడ నైదునాళ్లు
నలవుమై గవ గూడి యాఱవనాఁడు - బలిమి మారీచసుబాహు లేతెంచి
