పుట:Ranganatha Ramayanamu.pdf/498

నిక్కంపుజపముగా నెఱ నోరు గదల - నక్కలి గనువిచ్చి హనుమంతుఁ జూచి
“యీయున్నమడు వేల? యీతడ వేల? - పోయినపని యెంత? ప్రొ ద్దెంత వోయె?6720
నొలసి నీమదిలోన నుపదేశవాంఛ - గలదేని గురుపూజ గలదె యేమైన?
మా కిప్పు" డనవుడు మారుతాత్మజుఁడు - "నీ కిదె గురుపూజ! నెమ్మిఁ గొ" మ్మనుచుఁ
బ్రథననిష్ఠురుఁడు నిర్భరవృత్తి వాని - బృథుబాహుమధ్యంబుఁ బిడికిటఁ బొడిచె
నాక్షణంబున దైత్యుఁ డారూప ముడిగి - పక్షియై రణవీథిఁ బావనిఁ గదిసెఁ;
గదియుటయును బట్టి కడిమి దీపింప - జరిపి రెక్కలు రెండు సరిద్రుంచివైచె;
నారూప ముడిగి మాయాశక్తి మెఱసి - ధీరసింహాకృతిఁ దివిరి లంఘించి,
గర్జించి దంష్ట్రల గడునుగ్రుఁ డగుచు - గర్జించి రణవీథి దర్పించె నసుర;
అలయక హనుమంతుఁ డక్కాలనేమి - తల బిట్టుపగుల నుద్ధతశక్తిఁ బొడిచెఁ;
బొడిచిన నారూపు పోనిచ్చి యసుర - కడఁగి సుగ్రీవుఁడై కదియ నేతెంచి
"యిది యేమి? మారుతి! యిచట నేమిటికి? - పదపద! లక్ష్మణుప్రాణము ల్వచ్చెఁ6730
దొలఁగక నీ వింక ద్రోణాద్రి కరుగ - వల దౌషధంబులు వల దింక మనకు”
ననవుడు హనుమంతుఁ డతని సుగ్రీవుఁ - డని చూచి తెలిసి కాఁ డని నిశ్చయించి
యలిగి రాక్షసునుర మదరంట వేయ - నిలఁ గూలి మూర్ఛిల్లి యింతలోఁ దెలిసి
యతఁడును శతశృంగుఁ డై హనుమంతు - నతిశాతనఖముల నడరి నొప్పింప
ముష్టిఘట్టనముల మొగిఁ బాదహతుల - నష్టసత్త్వునిఁ జేసి నలిఁ జిక్కువఱిచిన
యమితసత్త్వక్రీడ నవలీలఁ దిగిచి - కమలనాళము ద్రెంచు గంధసింధురము
పరుసున రాక్షసప్రవరమస్తకము - తెరలిచి వెన నుల్చి త్రెంచి పోవైచి
నలి నేచి వెస సింహనాదంబు చేసి - తొలఁగక మారుతి ద్రోణాద్రి కరిగె.
నరిగి యాగిరిమీఁద నౌషధలతలు - పరికించి పరికించి పవననందనుఁడు
బహుదివ్యలతికావిభాభాసమాన - మహిమయు నిర్మలమణిగణప్రభల6740
దీపవృక్షంబుల దీప్తులు పర్వి - దీపించునక్కొండ ద్రిమ్మరి చూచి
హితపుష్పగంధంబు లివె లత లనుచు - నతఁడు దగ్గరఁ బోవ నవి డాఁగిపోయె!
నంత నాహనుమంతుఁ డంతరంగమునఁ - జింతించి సంతాపచిత్తుఁడై పలికె
“నోపర్వతాధీశ! యోయద్రిరాజ! - యోపుణ్యవత్సల! యోగిరిచంద్ర!
యనఘుఁ డారఘురాముఁ డౌషధంబునకుఁ - బనిచిన వచ్చితిఁ బనిపూని యేను
నిన్నిలోకములకు హిత వైనపనికి - న న్నేల వంచింప నగరాజ! నీకు
నడరి నీయందున్న యౌషధలతలు - పొడసూపు వేవేగ పోఁ బనిగలదు;
ఇమ్ముల నిది లోకహితకార్య మగుట - మిమ్ము వేఁడెద మీరు మీప్రభావముల
దీపింపుఁడీ యోషధీలతలార! - చూపుఁడీ నాకు మీసురుచిరాకృతుల"
నని పల్క వంచన నపుడు తేజముల - పొనుపటఁ దన కవి పొడసూపకున్న6750