మఱపు పుట్టని పుత్రమరణాతురమున - మఱుఁగుచు నాస్థానమంటపంబునకు
జనుదెంచి కొలువుండి చటులవేగమున - తనమంత్రిబాంధవతతుల రప్పించి
కొందల మందుచుఁ గొడుకుచందంబు - మది నుగ్గడించుచు మౌనత నుండె.
ఇంద్రజిత్తుభార్య సులోచన శోకించుట
అంతఃపురంబున నతివలు గూడి - చింతింపఁగా విని శేషునిపుత్రి
యైనసులోచన యాత్మేశుచావు - విని చాల వగచుచు వివశత నొంద5780
పొలుపొందగాఁ బెద్దప్రొద్దుకుఁ జెలులు - తెలుపగా నొకకొంత తెలివొంది కుంది
నానావిధంబుల నాథునిఁ గూర్చి - యాననం బదరఁ బ్రలాపింపఁదొడఁగె.
“హాప్రాణనాయక! హాజీవితేశ! - హాప్రాణనాథ! నీ వాజిలో నెదిరి
యేపార నిన్ను జయించెనే నరుఁడు? - చూపోపఁజాలకఁ జులకఁగాఁ జూచి?
పాపపుబ్రహ్మ యీపట్ల నిద్దఱినిఁ - బాపంగఁ దగునె తాత్పర్యంబు లేక?
యెప్పు డెక్కడి కైన నేగుచోఁ బిలిచి - చెప్పిపోదువు నన్ను సేమ ముప్పొంగ;
నాకుఁ జెప్పిన నీకు నాథ! యీచావు - చేకూరునే శత్రుచేత నీలాగు?
మాతండ్రి నన్ను ప్రేమము మీఱ నీకు - బ్రీతి రెట్టింపఁగఁ బెండ్లి గావించు
తఱి "నీవు జయకాంక్ష దలఁచితి వేని - సరవికార్యంబులు సతితోడఁ దెల్పి
అరిగిన నజహరాదుల కజేయుఁడవు - నరు లనఁగా నెంత? నాకేశవైరి!”5790
యనుచు శిరోరత్న మపుడు నాచేతి - కొనరంగ నిచ్చి నా కొకబుద్ధి దెల్పె;
"తనయ నీపతి శత్రుతతిమీఁదఁ బోవ - మానుగాఁ దలపయి మణి నివాళించి
పంపినఁ బగఁ దీర్చుఁ బగతుల నెల్ల” - నింపుగాఁ జెస్పిన నీమామమాట
మఱచి యిప్పుడు నీవు మఱి వైరిదివ్య - శరవహ్నిచే రణస్థలిని వ్రాలితివి;"
అని తనప్రాణంబు లాత్మేశునకును - మునుకొని మది ధారఁ బోసి యాక్షణమె
తనయులఁ జూచి యాతరలాయతాక్షి- “ఘన మైన శోకసాగరమున మునిఁగి
భీతిల నేల? విభీషణుం డుండ - నాతఁడు మన్నించు నధికతేజమున
వర్ధిష్టులై తనూభవులార! మీరు - వర్ధిల్లుఁ డెప్పుడు వరగుణోన్నతిని.
నా కింక నుండుట న్యాయంబు గాదు - ప్రాకటంబుగఁ బోదు ప్రాణేశుకడకు"
నని ముద మందుచు నన్నిట రోసి - మనమునఁ గలవాంఛ మమత రెట్టింప5800
నలయుచు సొలయుచు నసు రుసు రనుచు - లలిఁ దూలి యజపుష్పలతికచందమునఁ
జని దశకంఠునాస్థానంబుఁ జేరి - తనకన్నులను బాష్పతతులును దొరుఁగ
మదిరాక్షి యేడ్చుచు మమత రెట్టింప - నొదుగుచు మామతో నొయ్యనఁ బలికె.
“పతివియోగంబైన సత్నియాక్షణమె - పతి నంటి యేగుట పరమధర్మంబు;
అటుగానఁ బతి నంటి యరుగంగవలయుఁ - బటుబుద్ధితోడ నాపతికళేబరము
తెప్పింపు మిప్పుడు తీవ్రంబుగాను - తప్పక మది భటతతుల బాంధవుల"
