పుట:Ranganatha Ramayanamu.pdf/466

బవనసూనుఁడు శతబలియును నలుఁడు - జవశాలి పనసుండు శరభుండు ఋషభుఁ
డతులవిక్రమశీలుఁ డావాలిసుతుఁడు - నుతబలుం డగు సుషేణుం డర్కజుండు
గజుఁడును గవయుండు గంధమాదనుఁడు - విజయు లైనట్టి యాద్వివిదమైందులును
దక్కినవానరోత్తములు నేతెంచి - మ్రొక్కి కీర్తించిరి ముదితాత్ము లగుచు.
నప్పుడు లక్ష్మణు నఖిలదేవతలు - నొప్పార నుతియించి యొగిఁ బుష్పవృష్టిఁ
గురిసిరి; వానరకోటి పెల్లార్చెఁ - బరిమళయుతముగఁ బవనుండు వీచె;
ఆలక్ష్మణుఁడు విష్ణువంశంబు గాన - నాలంబులోపల నతనిచేఁ దెగిన
కపటరాక్షసుఁడును గాయంబు విడిచి - యపరాబ్ధిఁ గ్రుంకిన యర్కుండు వోలె
విష్ణుసాయుజ్యంబు వెలయంగ నందె - నుష్ణాంశుకులకీర్తు లొగి దిశ ల్నిండ
సౌమిత్రి యట జయస్తంభంబు నిల్పి - రామునియొద్దకు రయమునఁ జనియె;5660
సర్వవానరవిభీషణవాయుజులును - బర్వి యెంతయుఁ దన్ను బలిసి యేతేర
వచ్చి రామునిపాదవనరుహంబులకు - నచ్చుగా నెరఁగిన నప్పు డుప్పొంగి
యలరి కౌఁగిటఁ జేర్చి యానందబాష్ప- ములతోడఁ దొడలపై ముదమొప్ప నునిచి
పొరి నంగముల వీరపులక లనంగ - నరగరు ల్చొర గాడినట్టిబాణముల
మునుకొను నాదుఃఖమున మేఘనాదుఁ - డనిలోనఁ గూలినయాసంతసమున
నతిరయంబున మూర్ఛ యంతలోపలనె - ధృతి దూలుకొనఁ దోన తెలివియు గలిగి
"యాయోధనంబున నలవుమై నింత - సేయునే యీతం డజేయుఁడై నేఁడు
బహుదివ్యశస్త్రాస్త్రబలు నింద్రజిత్తు - నహితభయంకరు ననిలోనఁ జంపె;
నటుగాన నాచేత ననిఁ జచ్చు నింకఁ - బటుశౌర్యధనుఁ డైన పఙ్క్తికంధరుఁడు
ఆతనివిభవంబు నాతనిబలిమి - యాతనిసుతునితో నట నేఁడు పొలిసె;5670
నిఖిలశస్త్రంబులు నిపుణుఁడై మెఱసి - యఖిలరాక్షసులకు నాధారమైన
కొడుకుచావున కెల్లకోర్కులు విడిచి - కడిమిపై నాతోడఁ గయ్యంబు సేయ
సర్వాయుధోజ్జ్వలసన్నద్ధుఁ డగుచు - గర్వించి దుర్వారగతి వచ్చెనేని?
చతురంగబలదైత్యసంఘంబుతోడ - వితతాహవక్షోణి విశిఖజాలముల
బలువిడి దునుమాడి బలి భూతములకు - నలవడఁ గావింతు నద్దశాననుని”
నని సుషేణునిఁ జూచి యారాముఁ డనియె - “దనరునోషధశైలతటవనంబునను
నురుతరప్రభలతో నొప్పువిశల్య - కరణి వేతెచ్చి లక్ష్మణవిభీషణుల
వానరావలి శరవ్రణవేదనలను - వానరోత్తమ! పాపవలయు నీ" వనిన
ఆతండు నత్తెఱం గటు సేయ - వారు వీతక్షతాంగులై వెస నుల్లసిలిరి;
ఇనసూనుపనుపున నెల్లవానరులు - మనమారఁ గైసేసి మహితతేజమునఁ5680
జంద్రదివాకరసదృశులౌ రామ - చంద్రసౌమిత్రుల సరిగొల్వ నపుడు
రామలక్ష్మణులును రవితనూజుండు - యామినీచరవరుఁ డగువిభీషణుఁడు