26
శ్రీరంగనాథరామాయణము
ద్విపద
విశ్వామిత్రుఁడు రామునకుఁ దాటకి వృత్తాంతము దెలుపుట
ధరణిఁ దాటకి యను దానవురాలు - కరులు వెయ్యింటికిఁ గల లావు గలిగి
పొలుపేది నీరెండుపురములు సొచ్చి - యలవుమై బాధించు" ననుడు రాఘవుఁడు
"ఎవ్వరు లా విచ్చి రీయింతి? కింత - యెవ్వరినిజపుత్రి యీదుష్టబుద్ధి?
యీపురంబులు రెండు నేల కాఱించు - నీపాపకర్మురా లెఱిఁగింపు" మనుడుు750
"నవని సుకేతుఁ డన్ యక్షుండు తొల్లి - తవిలి పద్మజునకుఁ దప మాచరించి
యడరెడు నిష్ఠమై నతని మెప్పించి - కొడుకు వేడుటయును గొడుకు నీ కీను
వెలసిన గజముల వేయింటిలావు - గల కూఁతు నిచ్చితిఁ గనుము పొ మ్మనిన
నావరంబున దాని నాతండు గాంచి - భావించి సుందుని భార్యగాఁ జేసె;
నతఁ డవ్వధూటియం దతిఘోరసత్త్వ - వతుల మారీచసుబాహు లన్వారి
బడసి లోకాంతరప్రాప్తుఁ డౌటయును - గొడుకులు దానును గూడి గర్వమున
నాయింతి మఱి యగస్త్యాశ్రమంబునకుఁ - బోయి మౌనుల సారె బొదిలి కాఱింప
గలశజుఁ డాపాపకర్ములఁ జూచి - యలిగి రాక్షసులు గం డని శాప మిచ్చె.
నది యాదిగా రాక్షసాకృతు ల్పూని - యదయత మానవాహారముల్ గొనుచుఁ
దా నిందు వసియించి ధరణిఁ గాఱించు - దీనిఁ జంపఁగలేరు తెగువ నెవ్వరును,ు760
నీ వొక్కఁడవుదక్క నీచేతఁ గాని - చావ దాఁడుది యని చంపరా దనకు.
మెనసి గోబ్రాహ్మణహిత మైనఁ జాలుఁ - జనుఁ జంపఁ గామినీజనుల రాజులకు.
దొల్లి ధారణియెల్లఁ ద్రుంపఁ జింతించు - ప్రలదురాలైనఁ బర్ణన్యుఁ డలిగి
సంపన్నమతి విరోచనుకూఁతుఁ బట్టి - చంపఁడె యది పశస్తము గాదె యెందు;
నెఱయ లోకంబు లనిద్రముల్ గాఁగఁ - జెఱుపఁ జిత్తంబునఁ జింతించుటయును
నలుక దృఢవ్రత యగుభృగుపత్నిఁ - జల మొప్ప విష్ణుండు చంపఁడే తొల్లి
యది గాన లోకహితార్థమై సతులఁ - బొదివి చంపుటయును బుణ్యంబు లనఘ"
తాటకవధ
యునిన విశ్వామిత్రునతులవాక్యములు - తనతండ్రిపనుపును దలఁచి రాఘవుఁడు
హాటకగర్బాభుఁ డగుమౌనిమాట - దాఁటక తాటక దండింతు ననుచు
ఘనధనుర్ఘోషముల్ గగనంబు నిండ - నినుచుటయును మండి నిండ గోపించిు770
కర్ణకఠోరమౌ కార్ముకధ్వనికి - ఘూర్జితారుణనేత్ర కుటిలాస్య యగుచు
రెండుహస్తము లెత్తి ఱెక్కలతోడి - కొండ రివ్వున వచ్చు కొమరు దీపింప
విదితాట్టహాసంబు వెలిదంష్ట్రరుచుల - వెదచల్ల దివియెల్ల వెసఁ బెల్లగిల్లఁ
జరణఘట్లటనములఁ జటులసత్త్వంబు - ధరణికిఁ దెలుపుచుఁ దవిలి యేతెంచు
తాటక గనుఁగొని దశరథరాముఁ - డాటోప ముప్పొంగ ననియెఁ దమ్మునికి
