రోలంబకులనీల రుచిరధమిల్ల - లీలాలకంబులు లేఁతసిగ్గులును
ఒయ్యన నవ్వుట నోరచూపులును - దియ్యమాటలు గాముదీమంబు లనఁగ
నెలయించునేర్పులు నెలజవ్వనములు - గలకాంత లర్థంబు గలవృద్దు నైన
మనమారఁ గొలుతురు మహితభోగేచ్ఛ - ధనహీను నొల్లరు దర్పకు నైన
లేమియే నరకంబు; లేమియే రుద్ర - భూమియు; లేమియే భూరిశోకంబు;
లేమియే రోగంబు; లేమియే మృతియు; - లేమియే పాపంబు; లేమియే జరయు;5340
లేమియే కష్టంబు; లేమియే కరువు; - లేమియే దైన్యంబు; లేమియే వగపు;
లేమియే సకలమాలిన్యంబు దలఁప; - లేమియే సర్వంబు; లేమి గావునను
అచ్చెరువుగ రాజ్య మంతయు విడిచి - వచ్చినప్పుడు కాదె వచ్చె నాపదలు?
జానకిమరణంబు సైరింపఁజాల - మానవలోకేశ మార్గణావళుల
విసువ కాసురబలాన్వితముగా లంక - మసలక నింక భస్మంబు చేసెదను;”
అని లక్ష్మణుఁడు పల్క నావిభీషణుఁడు - దనమది నూహించి ధరణీశు కనియె.
“నాయింద్రజిత్తుమాయయె కాని సీత - కేయపాయంబును నిటుఁ గాదు వినుము.
విభీషణుఁ డింద్రజిత్తునిమాయ శ్రీరాములతోఁ జెప్పుట
ఖలుఁ డైనయాపఙ్క్తికంఠుండు దలఁచు - తలఁపు నేఁ నెఱుఁగుదు త్రైలోక్యనాథ;
జానకి నొప్పింపు జనపతి కనుచు - నే నెన్ని చెప్పిన హితవుగాఁ గొనఁడు;
జనకనందన నేల చంపించు నతఁడు - మనుజేశ! యిది వానిమాయ గావలయు;5350
అట్టిది యైన నోయవనీశవర్య! - నెట్టనఁ బొలియవే నిఖిలలోకములు?
ఇది బొంకు; చింతింప నేల? యాసీతఁ - బదిలంబుగాఁ జూచి ప్రతివార్త దెత్తు!"
నని రాముననుమతి నవ్విభీషణుఁడు - దనరూప మంతయు దాఁచి వేగమున
నలిరూపుఁ గైకొని యసురేశువనము - తలఁకకఁ జొచ్చి సీతను గాంచి మరలి
వచ్చి యారామభూవరునకు మొక్కి - యచ్చపుభక్తితో నంతయుఁ జెప్ప;
విని “విభీషణ! యిట్టి విధ మేలు సేసె? - ననిలోన నింద్రజి" త్తని రాముఁ డడుగ
దనుజుఁ డాసురహోమతాత్పర్యబుద్ధిఁ - జనుటకునై యిట్టిచందంబు చేసె,
హనుమంతుఁ డాదిగా నగచరకోటి - మనములు గలఁచి యిమ్మాడ్కిఁ బుత్తెంచి
“తనహోమవిఘ్నంబు తగఁజేయువార - లనయంబు లే రింక" నని నికుంభిళకు
నరిగినవాఁడు వాఁ డచట హోమంబు - పరిసమాప్తము గాఁగఁ బటునిష్ఠ నేఁడు5360
దనహోమమంత్ర మింతయుఁ జిక్కకుండ; - మనుయుక్తి నవధానమతిఁ జేసెనేని
దేవదానవు లైన దృష్టించి నిలిచి - యావీరవరు నెవ్వ రని గెల్వలేరు;
అటుగాన నీలోన నసురవ్రేలిమికిఁ - బటుగతి విఘ్న మాపాదింపవలయుఁ
జనియెద నే నిదె సైన్యంబుతోడ - మనుజేశ! పంపు లక్ష్మణుఁ దోడు మాకు
సౌమిత్రి యవ్వీరుఁ జండకాండముల - భూమిపైఁ బడనేసి పొలియింపఁగలఁడు;
