24
శ్రీరంగనాథరామాయణము
ద్విపద
పుణ్యలగ్నంబునఁ బుత్త్రరత్నంబు - పుణ్యాత్ముఁ డగు గాధిపుత్త్రున కిచ్చి
నెమ్మియుఁ దెగువయు నెరిఁ బిరిగొనఁగ - నమ్ముని గొలిచి పొమ్మని వీడు కొలిపె.
నప్పడు లక్ష్మణుం డారాముఁ గొలిచి - తప్పక భక్తితోఁ దానును జనియెఁ.
బొదివి పువ్వులవాన పొరిపొరిఁ గురిసె - వదలక యనుకూలవాయుపు ల్వీచె.
వరఘోషమంగళవాద్యము ల్మ్రో సె - సుర లాకసంబునఁ జూచిరి ప్రీతి,
నారాఘవుఁ డప్పు డరుగుచిత్రముల - నారిపాటుల మహోన్నతశస్త్రములనుు690
మహితతూణీరముల్ మండలాగ్రముల - సహజంబుగాఁ బూని సుప్రీతితోడ
నక్షీణతూణగోధాంగుళిత్రాణ - కక్షలంబకృపాణకలితులై దివ్య
శరచాపహస్తులై సంయమిపిఱుఁద - గరము సంప్రీతిమైఁ గదలి రాఘవుఁడు
ఆవనజాప్తుని నర్ధితోఁ గొలిచి - పోవు నశ్విను లనఁ బోవుచో వేడ్క
నురుపుణ్యమతు లర్థయోజనం బరిగి - సరయువుడగ్గర శ్రమముఁ బొందుటయు
రామసౌమిత్రుల రమ్మని యపుడు - తా మున్ను దారుణతపముచేఁ గొన్న
కనకగర్భుని పుత్త్రికల సర్వమంత్ర - జననుల సర్వదాసౌఖ్యదాయినుల
బల యతిబల యనఁ బరఁగుమంత్రముల - నెలమిమై వారల కిచ్చెఁ గౌశికుఁడు
ఆరామలక్ష్మణు లామంత్రశక్తి - నారూఢరవితేజులై బడలికయు
నాఁకలి నీరువ ట్టాదిగా రుజులు - సోఁకక బలవృద్ధి శోభిల్లి రంతు700
సరయూనదీతటస్థలి నాఁటిరాత్రి - దరుణకోమలదర్భతల్పంబులందు
గౌశికుచేఁ బుణ్యకథ లొప్ప వినుచు - దాశరథులు ప్రమోదమున నిద్రింప
నాగాధితనయుండు నాప్రభాతమున - వేగంబె మేల్కని వేడ్క చిత్తమునఁ
దనరంగ నటఁ దృణతల్పంబులందుఁ - గసుమోడ్చియున్న రాఘవుల నీక్షించి
"యరుణోదయం బయ్యె ననఘాత్ములార - నిరుపమపూర్వాహ్ణనిత్యకృత్యములు
వలయు నేమంబులు వరుసఁ గావింప - వలయుట మేల్కనవలయు మీ" రనినఁ
దెలిసి సంధ్యావిధుల్ దీర్చి కౌశికున - కలరుచిత్తములతో నతిభక్తి మ్రొక్కి
తరణివంశోత్తము ల్దారర్థిఁ జనుచు - సరయుసురాపగాసంగమంబునను
బహుసహస్రాబ్దము ల్పాయనినియతి - బహుతపంబులు సేయు పరమసంయములఁ
గనుఁగొని సంతోషకలితుఁడై గాధి - తనయుతోఁ బలికె నాదశరథాత్మజుఁడు.710
అంగదేశవృత్తాంతము
"ఎవ్వనియాశ్రమం బిది సంయమీంద్ర - ఎవ్వ రుండుదురయ్య! యీతపోభూమి?"
ననపుడు "రామ! యనంగాశ్రమ మన - వినఁబడు నిది లోకవిఖ్యాత మగుచు,
నీయాశ్రమంబున నెలమితోఁ దపము - సేయుచు లీలమై శివుఁ డున్నఁ జూచి
కందర్పుఁ డతిదర్పగర్వితుం డగుచు - నిందుశేఖరుమీఁద నేయంగఁ జూచి
