బలికితి గాని యీపట్టున నిలువ - వల దొక్కఁడైనను వలయు వంశమున"4050
ననిన విభీషణుం డన్నతో ననియె - “దనుజకులం బెల్ల దగ్ధమై పోవు
విభీషణుఁడు కుంభకర్ణునికి నీతిఁ జెప్పుట
నను భయంబున మనయన్నతోఁ దెలియ - ఘన మైన నీతిప్రకారంబు లెల్లఁ
జెప్పితి నేను నేర్చినయంతవట్టు - చెప్పిన నామాటఁ జేకొనఁ డయ్యె.
నటుఁగాన నిన్నును నన్నను బాసి - యిటు వచ్చి శ్రీరాము నేఁ బొడగంటి"
నని చెప్పుచును దనయంతరంగమున - దనుజేశు నవినీతిఁ దలపోసి పోసి
కన్నీరు దొరఁగంగఁ గడుదుఃఖ మంది - యన్నఁ జూడఁగలేక యవ్వలఁ దొలఁగె
నారాఘవేశ్వరుఁ డనుజన్మయుక్తుఁ - డై రణోద్యోగుఁడై హరులతోఁ గూడ
ఘనరౌద్రరసము రాక్షసరూపుఁ దాల్చి - యనికి నేతెంచెనో యనఁదగువానిఁ,
జారుకోటీరభూషణములవాని - వీరరసావేశవేషంబువాని,
ధీరుఁడై కపులను దెగఁజూచువానిఁ - దోరంపునెత్తుటఁ దోఁగినవాని,4060
కనుఁగొని మదిలోనఁ గడువెఱఁ గంది - మనుకులోత్తముఁడు రామక్షితీశ్వరుఁడు
“నారికై పుట్టిన నాకోప మెల్ల - నారిచేఁ జూపెద నాకారి” కనుచు
నార్చుచు వచ్చు నయ్యసురుకోపాగ్ని - నార్చెద శరవృష్టి నని బిట్టుఁ గవిసి
కరియాన నిజధర్మగతిఁ జెందు ననెడు - కరణి దిక్కరులు ఘీంకారము ల్సేయ
నింక నీఱుగఁజేయు నీరామునలుక - లంకేశు ననుమాడ్కి లంక ఘూర్ణిల్ల
నెరయంగ జగములన్నియుఁ జెవుడ్పడఁగ - గురిలేనిరవముగా గుణము మ్రోయించె
నాగుణధ్వని విని యలుకమై నెదురు - గా గర్వమునఁ గుంభకర్ణుండు రాఁగ
మానైన దర్పంపుమాట లింపార - వానితో ననియె నావనజాప్తకులుఁడు
“ఏర రాక్షస నీకు నెదురంగరాదు - ధీరుఁడవై యింకఁ దెగువ వాటించి
యమరులు మెచ్చంగ నమరి నాయెదుట - సమరంబు సేయంగఁ జక్కఁగా నిలువు4070
మటుఁగాక కపటుండవై మాయఁ బన్ని - యెటుపోయినను నిన్ను నేల పోనిత్తుఁ
గానవే యని పోయి కమలజుఁ గన్నఁ - గావ నాబ్రహ్మలోకము నాకు నెదురె?
కావవే యని పోయి కఱకంఠుఁ గన్నఁ - గావ నారుద్రలోకము నాకు నెదురె?
కావవే యని పేర్చి కమలాక్షుఁ గన్నఁ- గావ నావిష్ణులోకము నాకు నెదురె?”
యని పేర్చి పలికిన నారాముపలుకు - విని కుంభకర్ణుండు విపులంబు గాఁగ
దిగులొంది యగచరాధిపుల గుండియలు - పగిలి నిల్వులతోడఁ బ్రాణము ల్వోవ
జగతీతలము నాకసము దిక్కులెల్ల - నగల రాక్షసుఁ డట్టహాసంబు చేసి
నలువొంద నారామనరనాథుఁ జూచి - పలికె నుద్భటరణప్రౌఢి దీపింప
"వెడఁగుమాయల వన్ని వెఱచి నీచేత - మడియంగ నే నల్ల మారీచు గాను;
రయమున నీచేత రఘురామచంద్ర! - భయమునఁ జావఁ గబంధుండఁ గాను;4080
