కావ్యము
బాలకాండము
17
దేవతలు విష్ణువును నుతించుట
సన్నుతించిరి మది సంతోష మెసఁగఁ - "గనకాక్షశిక్ష! లోకత్రయాధ్యక్ష!
వనజాలయావక్ష! వసుమతీరక్ష! - వనజాక్ష! మాకు నెవ్వరు లేరు దిక్కు
నీ వొక్కఁడవుదక్క నిక్క మీమాట - గోవింద! పరిపూర్ణగుణ! చిదానంద!
దేవ! జగన్మయ! దేవాదిదేవ! - దేవ! నిస్తారక! దివ్యావతార!
శుభమూర్తి శరణంబుఁ జొచ్చిన మాకు - నభయ మిచ్చితి గాదె యమృతాబ్ధిఁ దొల్లి,480
తలపోయ దానవదళన! నీ బాహు - బలవిక్రమంబులఁ బరఁగు లోకములు!
భక్తవత్సల! నిన్నుఁ బరికింపఁ దరమె? - భ_క్తియోగముదక్క బయలుమాటలను
మధుసూదనుఁడ! నిన్ను మదితోన నమ్ము - నధికపుణ్యుల కెందు నాపద ల్గలవె?
జగదుద్భవస్థితిసంహారగతులు - దగ వినోదంబులై తనరు; నీ మాయ
నాధారభూతమై యఖిలలోకములు - మాధవ! దాల్చు నీమహనీయతనువు;
అహిరాజతల్ప! నీయలరువైభవము - మహిమఁ జూడఁగ నవాఙ్మనసగోచరము;
శరణాగతత్రాణ! శరణు లోకేశ! - శరణార్థు లగుమమ్ము జనుఁ గావ నీకుఁ;
గావున ద్రైలోక్యకంటకుండైన - రావణుఁ బొలియించి రక్షింపు మమ్ముl
మా కొకకార్యంబు మసలక చేసి - లోకకీర్తులఁ బొందు లోకైకవినుత!
నిర్మలచిత్తుండు నిశ్చలవ్రతుఁడు - ధర్మశీలుండు నుత్తమగుణాన్వితుఁడు,490
నగుచున్నదశరథుఁ డశ్వమేధంబు-తగఁ జేసి మది శుచిత్వమున నున్నాఁడు,
కాకుత్స్థవంశునికాంతలఁ దలఁప - నేకాంతలను వారికెన సేయరాదు,
నరమూర్తు లొప్పంగ నాలుగంశముల - సరసిజోదర! నీవు జనియింపవలయు;
వరశక్తి సురల కవధ్యుఁడై లోక - పరితాపకరుఁ డైన పంక్తికంధరుని
మునుల గంధర్వకింపురుషుల సురలఁ - బనివడఁ జంపిన పాపాత్ముఁ జంపి
సవనము ల్సేయింపు సంయమివరుల - భువనము ల్రక్షింపు పుండరీకాక్ష"
యని విన్నపము సేయు నమరులఁ జూచి - వనదగర్జితగతి వనజాక్షుఁ డనియె.
“సురలార! మీ రింక సుఖమున నుండుఁ - డరిగి మర్త్యమున నే నవతార మంది,
యాదట బంధుమిత్రామాత్యపౌత్త్ర - సోదరయుతు దశాస్యుని గీటడంచి,
నిండార నేలెద నియతితోఁ బదునొ - కొండువేలేఁడు లీకుంభినీతలము500
నజునివరంబున నవనీతలమున - రజనీచరేంద్రుండు రాజిల్లఁగలిగె"
ననుచు వరం బిచ్చి యజుని వీడ్కొలిపి - యనిమిషులను బంపి యసురారి చనియె,
దశరథునకు యజ్ఞపురుషుఁడు దివ్యపాయస మొసఁగుట
అప్పుడు విమలహోమాగ్నిలోనుండి - యొప్పెడు పుణ్యాత్ముఁ డొకదివ్యమూర్తి
హరినీలనీలాంగుఁ డరుణాంబరుండు - తరుణార్కతేజుఁ డుదగ్రవిక్రముఁడు
