పుట:Ranganatha Ramayanamu.pdf/351

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

విను బుద్ధి సెప్పెద వివరంబు గాఁగ - మనుజులఁ గొలుతురే? మనుజులు నాకుఁ
బగవారు; నీకునుఁ బగవారు గాక! - నొగి దౌత్య మిటు సేయుచుండుట దక్కి
నన్నుఁ గొల్చిన నిన్ను నంగద యిపుడు - వనచరులకు నెల్ల వరప్రభు గాఁగ!
ఘనభూషణంబులు ఘనవాహనముల మనఁ జేతు నిప్పుడు మహిమీఁద" ననిన
దనుజాధిపతిఁ జూచి తారాసుతుండు - ఘనకోపమునఁ జాల గరిమ నిట్లనియె.
“నగణితోన్నతశక్తుఁడై నరాఘవుఁడు - తగ నాదు తలి దండ్రి దాత దైవంబు
ఏమి గర్వము నీకు? నెఱుక చొప్పడదు - భూమీశుతో రిపు ల్పురణింపఁగలరె?
యరయ లేక వివేకు లారామవిభుని - నరుఁ డంచు నెంతురు నక్తంచరేంద్ర!2040
యతఁడు మానవమాత్రుఁడా యసురేశ! - యతఁడు లోకారాధ్యుఁ డతఁ డప్రమేయుఁ
డతఁడు శ్రీవిష్ణుండు నతఁ డాదిమూర్తి - యితనికి సరిపోల్ప నెవ్వరు గలరు?
సనకాదులును గూడి చర్చింపలేరు - వనజాసనాదులు వర్ణింపలేరు
దానవాంతకుఁడు నై దశరథేంద్రునకుఁ - బూని జన్మించిన భూపాలుఁ డితఁడు
నితనికోపాగ్నికి నెవ్వఁడు నిల్చు? - నితనితో డీకొని యెవ్వఁడు పోరు?
నితనిబాణాహతి కెవ్వఁడు నోర్చు? - నితని నెన్నవశంబె యింద్రాదులకును?
నీ వెఱుంగవు రాము నిపుణవిక్రమము - కావరంబున నేల కాఱు లాడెదవు?
వరరాము నెఱిఁగెదు దురములో నెల్లి - కర మర్థి దురమునఁ గదలక నిలుము.
కర్మపంకము లెల్లఁ గడతేర్చి వాలి - నిర్మలాత్మకుఁ డయ్యె నృపుచేతఁ జచ్చి
పదపడి వైకుంఠపదముఁ గైకొనియె - నిది కీడుగా మమ్ము నెన్న నేమిటికి2050
నితనిఁ గొల్చిన నాకు నిహపరోన్నతులు - నతులితంబుగఁ గల్గు నమరులు పొగడ
నీమదంబును లావు నీరాజసంబు - రామచంద్రునిఘోరరణరంగమందు
బోయెడు నెబ్భంగిఁ బొలు పేది నీవు - వేయుఁ జెప్పఁగనేల? విధి నిన్నుఁ జుట్టి
కొనిపోవుచున్నది కుటిలరాక్షసుఁడ! - మునుపటివరగర్వములు చెల్ల వింక;
నిన్నియు నేటి కాయినకులేశ్వరున - కున్నతమతి సీత నొప్పించి బ్రతుకు

రావణుఁడు తనభటులతో నంగదునిఁ బట్టి కట్టుం డని నియమించుట

తొడరిన బలవంతుతో సంధియగుట - పుడమి రాజుల కెల్ల బుద్ధియె సుమ్ము;"
అనవుడుఁ గోపించి యారావణుండు - ఘనబాహుబలుని నంగదుఁ బట్టి కట్టఁ
బనిచినఁ గొందఱు బలితంపుటసురు - లనయంబు నుద్ధతులయి పట్టుటయును
సొలవక తనశక్తి చూపెడికొఱకుఁ - దొలఁగ నొల్లక యంగముఁడు పట్టువడియె.
నటు పట్టువడి యతఁ డాకాశవీథిఁ - బటుశక్తి నెగసి యుద్భటవృత్తి మెఱసి2060
విద్రిచినఁ బదివేలవీరులు ధాత్రి - యద్రువంగ నుగ్గునూచై త్రెళ్ళి రంత
నలిగి యంతటఁ బోక యంగదుం డసుర - కొలువున్నయమ్మేడఁ గూలఁ దన్నుటయు
నది వజ్రహతిఁ దుహినావనీధరము - తుదిఁ గూలుపగిదిఁ దుత్తునియలై కూలె.