పుట:Ranganatha Ramayanamu.pdf/341

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

జడిసె రాక్షసులతేజంబులు మాసె - నుడుగక మనవీట నొప్పము ల్వుట్టె
నటుగాన నాదినారాయణుం డతఁడు - ఇటు సేయుటకుఁ బుట్టె నిద్ధరమీఁద
రామునితోడ విగ్రహ మొప్ప దుడుగు - రామునిబాణపరంపర ల్బెట్టు1720
వలదు రామునిఁ గని వనిత నొప్పించి - కుల మెల్ల రక్షించుకొనుము లంకేంద్ర!”
యనవుడు దశకంఠుఁ డమ్మాల్యవంతుఁ - గనుఁగొని రోషసంకలితుఁడై పలికె.
“మిగులఁదేజంబున మేటినై యెందు - నెగడిన నాయొద్ద నీపగవానిఁ
జెప్పెదు; ని న్నేమి సేయుదు నింక - నెప్పుడు మాన వయ్యెదు పందతనము;
సీత నేమిటి కిత్తు సీత నిచ్చుటకు - భీతి నా కేమిటఁ బేర్చె నింతటనె?"
యని మీఱి పలికిన నమ్మాల్యవంతుఁ - డనియె నామాట నీ వాత్మఁ గైకొనక
యారామచంద్రుని నాలంబులోన - శూరత గెలువంగఁ జూతుము గాక!
యెందుఁ బోయెద మని హెచ్చి కంటకము - లందందఁ బలుకుచు నలుకమైఁ బోయెఁ.
బోయినపిమ్మట బుద్ధిలోఁ దలఁచి - యాయసురేశ్వరుం డప్పుడు గడఁగి
యలఘుబలాఢ్యుఁ బ్రహస్తునిం బనిచె - దొలితొలి బలుకాపు తూర్పువాఁకిటికి1730
దక్షిణంబున మహోదరమహాపార్శ్వు - లక్షీణబలయుతులై యుండఁ బనిచె.
వారక పడమటివాకిట నుండ - శూరత నటఁ బంచె సుతు నింద్రజిత్తుఁ
దనమాఱు గాఁగ నుత్తరపువాకిటికి - జని యుండుఁ డని పంచె సారణశుకుల
నందఱికిని ముఖ్యుఁ డై పురమధ్య- మం దుండఁగా విరూపాక్షునిఁ బనిచె
నీవిధంబున లంక కెల్లఁ గాపిడుచుఁ - రావణుం డంతఃపురంబున కరిగె,

శ్రీరాముఁడు లంకాపురవైభవముఁ జూచుట

నంత నక్కడ రాముఁ డనుజు నర్కజుని - నంతకన్నను హితుం డగు విభీషణుని
వాలితనూజుని వాయునందనుని - వాలిన యాజాంబవంతు సుషేణు
నాలోన రప్పించి యందఱితోడ - నాలోచనంబునకై కూర్చి పలికి
“నవగుణంబున కెల్ల నాలయం బైన - దివిజారి లంక యేతెఱ గొకో యింకఁ
జూతమా యేర్పడఁ జూడుఁడా యొకని - చేతఁ దత్కుల మెల్లఁ జెడుట సిద్ధంబు"1740
నని పల్కి యారాముఁ డనుజుండుఁ దాను - నినసుతుఁ డాదిగా నెల్లవానరులుఁ
గొలువంగ వచ్చి యెక్కుడువేడ్కతోడ - నలరుచు నాసువేలాచలం బెక్కి
గుణములు గలవాఁడు గోత్రంబునందుఁ - బ్రణుతికి నెక్కు నిబ్భంగి నన్మాడ్కిఁ
గనియె రాఘవుఁడు లంకాపురం బపుడు - దనచేతఁ గడక సాధ్యం బగుదాని
ననిలజుఁ బట్టిన యంతనుండియును - దనరార లోపల దరికొన్న చిచ్చు
నాఁడు నేఁడును మండు నామణిప్రభలఁ - బోఁడిమి గలుగు గోపురములదానిఁ
గడు నొప్పు నారాము ఘాతకుఁ జొనుప - మిడికెడు రావణమృగముఁ బోనీక
విలయకాలుండను వేఁటకాఁ డర్థి - వెలివారు వారిన విధమునఁ జూడఁ