నవలీలఁ బెఱుకుచు నవి దెచ్చి నలువ - కవసరోచితముగా నంది యిచ్చుచును
ఒకకొండపై నుండి యొకకొండపైకిఁ - బ్రకటజవంబు లొప్పంగ దాఁటుచును
గెరలుచు నొకకొన్నిగిరు లెత్తి కొన్ని - గిరులఁ గ్రిందలఁ బెల్లగిల్లవైచుచును
గొండలు తల నెత్తి గునిసియాడుచును - దెం డని కొందరఁ దిట్టనవ్వుచును1000
గొండపైఁ గొండ, యాకొండపైఁ గొండ - నొండొండ డొల్లక యుండఁబేర్చుచును
నిమ్ముల గిరు లంది యిరుచేతులందు - నిమ్మపండులమాడ్కి నెగరవైచుచును
నొకడు కొండల మోచి యురవడి నడువ - నొక డది పడఁద్రోచి యుబ్బి యార్చుచును
దాఁటి యాకొండ లుద్దండతఁ బట్టి - మీటుదునా నీవు మెచ్చంగ ననుచు
నీతరు లీగిరు లింత వేగిరమె - త్రోతునా నలునియొద్దకుఁ బాఱ నిపుడు
అని బాస లిచ్చుచు నగ్గించుకొనుచు - వనచరు లిబ్భంగి వడిఁ దెచ్చి తెచ్చి
తరువులు నగములు తగ నిచ్చుచుండ - దొరకొని నలుఁడు సేతువు గట్టఁదొడఁగె.
ముందటిచందాన మునుఁగక యుండె - నం దొక్కటైన నయ్యంబుధిలోన
నట్టిచందంబున నాకపికోటి - గట్టెను గటకటా కష్టజీవనము
గలిగె నా కని మది గలఁగెడుమాడ్కిఁ - గలయ నంభోరాశి గలఁగె నెంతయును
నలుఁడు నిమ్మెయిఁ బదునాల్గుయోజనము - లలవడఁ దొలినాఁడె యబ్ధి బంధించె
నంత సూర్యుఁడు గ్రుంక నాసేతువునకు - నెంతయు బలుకాపు లిడి వలీముఖులు
వచ్చి వేలముల నివాసస్థలములఁ - జొచ్చి యెంతేనియు సొంపుతో నుండఁ
చంద్రోదయవర్ణనము
గృతకృత్యుఁ డగు రాము కీర్తిపుష్పములు - చతురతమై వెదచల్లినయట్లు
కరమొప్పఁ జుక్కలు గాన్పించెనంతఁ - జిరకాలములసీమ శిశువులమామ
పొలుపొందుకలువల పోరానివిందు - కలసిన జక్కవకవఁ బాపుమందు
పాలవెల్లిని ద్రచ్చి పడసిన వెన్న - శూలి యౌదలపూవు చుక్కల నవ్వు
నెరిచకోరములకు నెలనెలపంట - యురువేది విరహుల నుడికించుమంట
గగనంబుతొడవు దొంగలగుండెదిగులు - నొగి నబ్ధిఁ బొంకించు నూరటపట్టి
హరిహరబ్రహ్మల యానందదృష్టి - సరసిజరిపుఁడైన చంద్రుఁడు వొడిచె.1020
నినుపారి కలశాంబునిధి వెల్లివిరిసె - ననఁగ వెన్నెల పర్వె నట నిద్రలేక
“యెన్నం డొకో సేతు వేము గట్టెదము? - ఎన్నం డొకో లంక యేము సూచెదము?
ఎన్నం డొకో దానవేంద్రుండుఁ గూలు? - నెన్నం డొకో సీత యీరాముఁ గూడు?
నెప్పుడు వేగునో యీరేయి యింక? - నప్పుడు వచ్చితి మాత్మలో సొలసి;
యేల వచ్చితిమి రే యెల్ల నందుండి - యోలి సేతువుఁ గట్టుచుండక మనము"
అనుచు నవ్వానరు లందఱు నట్లు - మనమునఁ జింతించి మక్కువల్ దక్కి
యారేయి గడపి సంధ్యాదులు దీర్చి - చారుతరంబుగా సకలవానరులు
