"క్రమ్మెడులాలలకైవడి నురువు - లమ్మహావీచులయందుఁ బెల్లెసఁగి
సొరిది నేలోకంబుఁ జొత్తు నన్మాడ్కి - ధరియింప రాక యెంతయుఁ దల్లడిల్లె
జలనిధి యుదక మాస్వాదింప వచ్చి - మలుగక రామాస్త్రమహిమకు నులికి
మొగుళులు మగిడి వెమ్ముచుఁ బోవుభంగిఁ - బొగ లెడఁద్రవ్వక పొరిపొరి నెగసె
నొఱయుచు రాక్షసు లొఱలుటఁ జూపు - తెఱఁగున నొఱలె నెంతే జంతుసమితి
మనుకులవల్లభు మార్గణవహ్ని - తునుకసొచ్చిన సముద్రునిచిత్తవృత్తి
ఘనతరం బగు నహంకారాదు లెల్లఁ - బెలుపేది నిలువక పెడఁబాయుకరణి
దైతేయులెల్లఁ బాతాళంబు విడిచి - భీతిల్లి పాఱిరి పెక్కుదిక్కులకుఁ
దనచేతి నింకక తనరినవార్ధి - ననయంబు నింకింతు నని వచ్చుచున్న
యినకులబాణాగ్ని కెదురుగా వచ్చి - యనువుగా నాలింగనము చేసె ననఁగ880
నుడుగ కంతయు వడి నొడఁగూడి లోని - బడబాగ్ని వారిధిపై మండఁ జొచ్చె.
నప్పుడు లక్ష్మణుం డంతకుభంగి - నుప్పొంగి రౌద్రసంయుక్తుఁడై యున్న
యన్నచందముఁ జూచి యళుకుచు వచ్చి - మున్నీటి కెడసొచ్చి మోడ్పుఁగే లమర
“మానవేశ్వర! యిది మథనంబు సేయ - రాని కాలునివీరరసవార్ధి గాదు
మానవేశ్వర! యిది మథనంబు సేయ - రాని రుద్రునిరోషరసవార్ధి గాదు
ఈనీరు నిబ్భంగి నెఱయింపఁ దొడఁగె - మాన కిప్పుడు నీదుమార్గణవహ్ని
వెలికి నేతెంచి దిగ్వతతితోఁ గూడఁ - గలయ లోకం బెల్లఁ గాల్చునో తగదు .
సర్వజగద్ధితచరితంబుఁ బూని - యుర్వీశ! యీకోప ముపసంహరింపు
నీకోపమునకు నీనీరధి యెంత? - తే కార్ముకం బింకఁ దెగఁగొన కధిప!"
యని విల్లు పట్టిన నతఁ డీక కోప - మినుమడింపఁగఁ గను లెఱుపును బొంది890
యంబకం బేల? నాయంబకంబులనె - యంబుధి నింకింతు ననినచందమునఁ
గ్రూరదృష్టులఁ గనుఁగొని యౌడు గఱచి - “యోరీ సముద్రుండ యోడవు నాకు;
నీనీరు నింకించి నీయందుఁ గలుగు - వాని నన్నింటిని వడి నీఱుఁ జేసి
భర్జింతు నీ వింక బంటవై నిలువు - దుర్జనత్వమునను దొడరి నాయెదుట
శ్రీరాములు సముద్రునిపై బ్రహ్మాస్త్ర మేయుట
యిదె తొడిగెద బాణ మే నారి ననుచు - నదలించి యపుడు బ్రహ్మాస్త్రంబు దొడుగ
బ్రహ్మయు నింద్రుండు భ్రమఁ గానరైరి - బ్రహ్మాండ మెల్లను బగిలిన ట్లయ్యె,
భువనంబులెల్లను బొగిలిన ట్లయ్యె - భువనత్రయములోని భూతంబు లఱచెఁ,
గలయంగ దిశలఁ జీఁక ట్లగలించె - వెలుఁగవు రవిచంద్రవిపులబింబములు
అశనులు వడియె మహానీల మడరె - నశరీరి యొఱలె మధ్యాగ్నులు నెగసె
నుడుగక యొకమ్రోఁత యూరక మ్రోసె - జడధి యప్పుడు గ్రాహసమితియు దానుఁ900
బొం గెల్ల నెక్కడఁ బోయెనో యనఁగఁ - దుంగసేనము లెందుఁ దూలెనో యనఁగఁ
