యనుడు విభీషణు నదరంటఁ జూచి - మునుకొని పదిమొగంబులు జేగురింపఁ530
రావణుఁడు విభీషణుని దన్నుట
గటము లుప్పొంగ నొక్కట నూర్పు లెసఁగఁ - బటుధూమములతోడి పావకుం డనఁగఁ
బదహతి మేదినీభాగంబు వగుల - నదలుపుబెట్టున నాకస మగల
నద్దిరా! యితనికోపావేశ మనఁగ - గద్దియమీఁద డిగ్గన డిగ్గనురికి
యడిదంబు జళిపించి యటు వ్రేయఁ బూని - యుడిగి విభీషణు నుగ్రతఁ దన్నెఁ,
దన్నిన వజ్రంబుతాఁకునఁ గూలు - నున్నతగిరి వోలె నుర్విపైఁ బడియెఁ,
బడిన వెండియు వ్రేయఁ బాఱఁ బ్రహస్తుఁ - డెడ చొచ్చి వల దని యెడలించె వారి
కొలు వెల్ల నాతనికోపంబుఁ జూచి - తలకొని యెంత వింతలు పుట్టె ననఁగ
ననలార్చునక్షుల నడర దైతేయుఁ - డనియె నిర్దయత ప్రహస్తునిఁ జూచి,
"వీనిదురుక్తులు వింటె ప్రహస్త! - వీని నమ్మెడిది యెవ్విధి నమ్ముఁ డనుచు;
వెడలంగఁ దోయుము వేగంబె వీని - నెడచేసి మొగమోడితేని నాయాన!”540
యనినఁ బ్రహస్తుండు నవ్విభీషణునిఁ - గనుఁగొని పలికె నాగ్రహవృత్తి దోఁప
“వల దిట నీ వుండవలసినయెడకు - వెలువడి యరుగు మివ్వీటికిఁ బాసి”
యనిన విభీషణుం డతికోపుఁ డగుచు - ననలుండు నలుఁడును హరుఁడు సంపాతి
యనువారితోఁ గూడి యసురేంద్రుతోడ - ననియె నుద్భటగదాహస్తుఁడై నిలిచి
“మదనాతురుండవు మఱి పాపములకుఁ - గుదురైనవాఁడవు క్రూరకర్ముఁడవు
మున్నె కదా నిన్ను మూర్ఖునిఁ బాయ - నున్నాఁడ, నిది క్రొత్తయును గాదు నాకు.
నార్తరక్షకునిఁ గృపాంబుధి దివ్య - మూర్తి జగద్ధితంబుగఁ బుట్టినట్టి
సత్యసంధుని రామజనపాలచంద్రు - నిత్యయశోనిధి నిర్మలాత్మకుని
శర ణని పోయెద శరణన నతఁడు - కరుణతోఁ బ్రోచు నెక్కాలంబునందు
నేను పోయిన నైన నిటమీఁద నెఱిఁగి - మానైన నీతితో మను దానవేంద్ర!550
యట్టును గాదేని యగచరు ల్లంకఁ - జుట్టినయపుడైనఁ జొనుపు నాబుద్ధి;
యట్టును గాదేని యర్కవంశజుఁడు - దట్టించునపుడైనఁ దలఁపు నాబుద్ధి;
నొండేని రఘురామునుగ్రబాణములు - దండించునపుడైనఁ దలఁపు నాబుద్ధి "
నని పల్కి యన్నకు నవనతుం డగుచుఁ - దనతల్లినగరి కుద్ధతగతిఁ బోయి.
చెలఁగినసింహంబుచేఁ బడి తప్పి - మలుగనివగతోడి మదకరివోలె
భీకరారావసంస్ఫీతుఁడై వచ్చి - చేకొని పిడు గడఁచిన యద్రివోలెఁ
జని యఁటఁ గైలాససదృశమైనట్టి - ఘనతరంబగు విశ్వకర్మచే నైన
గృహమున నుపవాసకృశ మైనమేన - మహితశుక్లాంబరమానిత యగుచు
వెన్నెలరసమున విదళించి తివిచి - మిన్నేటినురువున మెఱుఁ గిడ్డకరణి
నరసినబొమలును నరసినశిరము - గరమొప్పఁ బెద్దయు గౌరవం బొప్పఁ560
